ARFAR -AGIOI THEODOROI

ARFAR -AGIOI  THEODOROI

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Από τις δικές μας περιηγήσεις

~ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις , 2  Ιανουαρίου 2016
Δεύτερο  μέρος .:
1./~   ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις
~  08  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016   Πρώτο  μέρος:
 http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-   
  
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ...... Στο  περιβόλι της Παναγίας ......  Αθωνική  πολιτεία .......
~ Το Άγιο(ν) Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία.
Περιλαμβάνει είκοσι Ιερές Μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα και ανεπίσημα χαρακτηρίζεται ως «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία».
Από το 1988 συγκαταλέγεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.[1]
  
***  ΑΘΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ -ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ -ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

~ Ι.Μ.ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
~  Ιερές  Μονές  


 Ι.Μ. ΜΕΓΙΣΤΗΣ  ΛΑΥΡΑΣ
~  Η χερσόνησος του Άθω είναι η ανατολικότερη και τραχύτερη των τριών επιμέρους παράλληλων χερσονήσων (Κασσάνδρας ή Παλλήνης, Λόγκου ή Σιθωνίας -κεντρική, και Άθω ή Αγίου Όρους) που απαρτίζουν την χερσόνησο της Χαλκιδικής. Η χερσόνησος αυτή καλύπτεται από το όρος Άθω, που κορυφώνεται σε μια μαρμάρινη πυραμίδα ύψους 2033μ., εξ ου και το όνομά της. Καταλήγει δε στο Ακρωτήριο Νυμφαίο ή Ακρόθωον. Στερείται ποταμών και λιμνών. Συνδέεται με τη Χαλκιδική με το στενό ισθμό του Ξέρξη, χαμηλή λωρίδα γης, μήκους 2 χλμ., ιστορικό από τους Περσικούς πολέμους το 480 π.Χ.. Μεταξύ της χερσονήσου του Άθω και της Σιθωνίας ή Λόγκου σχηματίζεται ο Σιγγιτικός ή κόλπος Αγίου Όρους, ενώ ΒΑ ο κόλπος της Ιερισσού.
Λίγα μίλια ΝΑ του Άθω βρίσκεται το μεγαλύτερο βάραθρο του Αιγαίου που από τα 80μ βάθος, απότομα φθάνει τα 1070μ.
~
*** Βρωμόβρυσης Μεσσηνίας

H Βρωμόβρυσης βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού Μεσσηνίας, της πρώην επαρχίας Καλαμάτας και σε υψόμετρο 300 μ. Η απόστασή της από την Αθήνα είναι 234 χλμ. και από την Καλαμάτα 21 χλμ.

Η Βρομόβρυση αποτελείται από τους τρεις οικισμούς: Κρασοπούλα, Σφενδάμι , Δρέμι . Σε υψόμετρο 1000μ. βρίσκεται το παλιό χωριό (Παλιά Βρομόβρυση) όπου κατοικείται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Έχει 243 κατοίκους (απογραφή του 2001) και υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Καλαμάτας (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, Ν. 3852/2010 ΦΕΚ.87Α/7-6-2010).
Στολίδι για την Βρομόβρυση είναι ο θολογύριστος ναός του Αγίου Νικολάου, ένα εξαιρετικό δημιούργημα βυζαντινής τεχνοτροπίας χτισμένος το 1845. Έχει οικοδομηθεί στην ίδια θέση παλαιότερου μικρού ναού και δίπλα του υπάρχει ακόμη και σήμερα το κελί που χρησιμοποιούσαν οι Βρομοβρυσαίοι για σχολείο στα δύσκολα χρόνια της μετοικήσεως των κατοίκων στη τωρινή θέση.
Ο Άγιος Χαράλαμπος της Βρομόβρυσης βρίσκεται στον έρημο σήμερα συνοικισμό Μακραίικα, σκαρφαλωμένος ψηλά στην πλαγιά του βουνού και έχει διαστάσεις 9Χ4,50μ. Σώζεται σήμερα όπως σχεδόν πρωτοχτίστηκε το 1835. Στην κορυφή του όρους Γουβάλα και λίγο ανατολικά στα σύνορα με τον Δήμο Οιχαλίας βρίσκεται ο Νεραϊδόκηπος, μια περιοχή που σύμφωνα με τον θρύλο κυκλοφορούν νεράιδες. Στην ουσία πρόκειται για μία τάφρο 70-80 μέτρων εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς.
Στα σύνορα της Βρομόβρυσης με το χωριό Σταματινού και στη θέση Τρούπα, συναντάμε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτη.                         
                       
*** Κορέστεια: Μαγευτικό χειμωνιάτικο τοπίο στην Καστοριά, κάτω από τα χιονισμένα βουνά


  Μόνο και μόνο βλέποντας τα Κορέστεια Καστοριάς από μακριά, αντιλαμβάνεστε πως πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά μέρη της Ελλάδας.
Είναι από τα ελάχιστα μέρη που μέχρι σήμερα έχει σπίτια χτισμένα από πλίνθους με σκεπές από κεραμίδια, που κάνουν τον οικισμό  ξεχωριστό αρχιτεκτονικά. Είναι σε υψόμετρο 800 μέτρων περίπου, μια ανάσα από την Αλβανία.
Κορέστεια
Έχει ενδιαφέρον: Κάθε χωριό στην περιοχή έχει τη δική ιστορία και αξίζει να την ανακαλύψετε με μια επίσκεψη. Στο χωριό Μελάς, για παράδειγμα, σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς και το σπίτι του λειτουργεί ως μουσείο.  Κύριο χαρακτηριστικό όμως όπως είπαμε και νωρίτερα είναι η αρχιτεκτονική και συγκεκριμένα τα ασοβάντιστα σπίτια, χτισμένα με πλίνθους.

Τι να δοκιμάσουμε: Το πιο διάσημο προϊόν τη περιοχής είναι φυσικά τα φασόλια Κορεστείων.
Φωτογραφίες: www.kastoriacity.gr   .-


*** Άγιος Νικόλαος: Χειμωνιάτικη βόλτα στο γραφικό ψαροχώρι της Μάνης

Ο Άγιος Νικόλαος, ή αλλιώς η Σελινίτσα όπως λεγόταν μέχρι τα μέσα του προηγούμενα αιώνα, είναι ένα από τα πιο γραφικά σημεία της Μεσσηνιακής Μάνης.
Απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα από την Καλάματα, είναι χτισμένο πάνω στη θάλασσα και είναι ένα από τα αγαπημένα μέρη για όσους θέλουν να συνδυάσουν ακόμη και τον χειμώνα τη θάλασσα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τα μοναδικά τοπικά προϊόντα.
Οι κάτοικοί του ασχολούνται με το ψάρεμα και το εμπόριο και το πιο εντυπωσιακό σημείο του φυσικά είναι το γραφικό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες και τα διώροφα σπίτια με τις στέγες.
Έχει ενδιαφέρον: Μέσα στο χωριό αξίζει να επισκεφθείτε και να προσκυνήσετε στους Ιερούς Ναούς του Αγίου Μύρωνα και του Αγίου Νικολάου.
Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει το σπήλαιο με το όνομα Καταφύγιο. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό με στοές που έχουν έκταση περίπου 1000 μέτρα και μήκος 1600 μέτρα. Στο εσωτερικό του υπάρχουν σταλακτίτες και ένα υπόγειο ποτάμι.
Τι να δοκιμάσουμε: Πέρα από τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά που υπάρχουν άφθονα όλο το χρόνο, θα βρείτε εξαιρετικό λάδι, μέλι, λουκάνικα, λαλάγγια και λαδοκούλουρα.
Φωτογραφία: www.maniatika.wordpress.com .-

*** Αγαπημένα Κύθηρα

Τα Κύθηρα είναι αδιαμφισβήτητα ένα από ωραιότερα νησιά μας.
Συνδυάζει τις μαγευτικές παραλίες, τους παραδοσιακούς οικισμούς, το εκπληκτικό φαγητό, το πράσινο και φυσικά τους τόσο φιλόξενους ανθρώπους.
Κύθηρα Η Σοφία Κρίθαρη μας έστειλε φωτογραφίες από τα Κύθηρα και μας έγραψε για τον αγαπημένο της προορισμό: «Φτάνοντας σε αυτό το νησί νιώθεις αμέσως την μαγεία που εκπέμπει το νησί της Αφροδίτης. Ένας τόπος με πολλά αξιοθέατα και υπέροχες παραλίες. Μία από τις πιο δημοφιλείς είναι το Καλαδί. Πρόκειται για μία βοτσαλωτή παραλία με πεντακάθαρα νερά που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νησιού.
Φυσικά ένας επισκέπτης δεν πρέπει να παραλείψει να επισκεφθεί τη Νεράιδα η αλλιώς Φόννισα που βρίσκεται στο χωρίο Μυλοπόταμος ένας τόπος βγαλμένος από παραμύθι..
Κύθηρα Κάθε επισκέπτης πρέπει να δει την Χώρα των Κυθήρων. Πρόκειται για το πιο χαρακτηριστικό μνημείο του νησιού χτισμένο  περίπου το 13ο αιώνα όπου κυριαρχούσαν οι Βενετοί. Το κάστρο διαθέτει εκπληκτική θέα .Από το κάστρο βλέπεις την Χύτρα ή αλλιώς Αυγό η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το λιμάνι του Καψαλίου. Διαθέτει μια θαλάσσια σπηλιά από την νότια πλευρά της με χρώματα που σε μαγεύουν μέσα και έξω από το βυθό.
Ένα ακόμα μέρος που μπορείς να επισκεφθείς είναι ο Φάρος Μουδαρίου. Βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα του νησιού και χτίστηκε από Άγγλους το 1857 έχει ύψος 25 μέτρα και είναι ο μεγαλύτερος Φάρος που έχτισαν στον Ελλαδικό Χώρο. Φεύγοντας από τα Κύθηρα μην ξεχάσετε να πάρετε sepreviva, το λουλούδι που βγαίνει μόνο στα Κύθηρα και σημαίνει αιώνια ζωή.
Αυτά είναι τα δικά μου Κύθηρα».

***  Κάτω Μερόπη Ιωαννίνων
Τα Φραστανά, Κάτω Μερόπη από το 1928, είναι ακριτικό χωριό της Επαρχίας Πωγωνίου του Νομού Ιωαννίνων, κοντά στα σύνορα με τη Βόρεια Ήπειρο (Αλβανία). Έχει μακραίωνη ιστορία. Βρίσκεται βορειοδυτικά των Ιωαννίνων και της αρχαίας Δωδώνης, στο ριζό της νοτιοανατολικής πλευράς του ορεινού συγκροτήματος Νεμέρτσικα και σε υψόμετρο 750μ.
Η οδική απόσταση από τα Ιωάννινα είναι 65 χιλιόμετρα. Η κοινοτική περιοχή, που έχει έκταση σχεδόν 20.000 στρέμματα , κατέχει σημαντικό μέρος της κοιλάδας του Άνω Γορμού, η οποία ορίζεται από τις πλαγιές της Νεμέρτσικας και του Κουτσόκρανου. Το ανατολικότερο σημείο της περιοχής βρίσκεται σε οδική απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από το κέντρο του χωριού στο ύψωμα Ντομπόρι κοντά στην Πηγή Κεφαλοβρύσου. 

Το δυτικότερο σημείο είναι η τοποθεσία Ποτσόνο, μικρή πηγή, στα σύνορα με την περιοχή του Παλαιοπύργου και σε απόσταση περί τα 1.500μ.Το νοτιότερο όριο αποτελεί ο Γορμός, μικροπόταμος που χύνεται στον Καλαμά και σε απόσταση 3 – 4 χιλιόμετρα. Τέλος το βορειότερο όριο βρίσκεται στο βουνό, στο τοπωνύμιο Κερασιές και σε υψόμετρο περί τα 1.200μ. Η Κάτω Μερόπη έχει κατά προσέγγιση βόρειο γεωγραφικό πλάτος 40ο – 02’ και ανατολικό μήκος 20ο – 46’.

Η Κάτω Μερόπη κατείχε το 1928 τη δεύτερη θέση μετά το Βασιλικό ανάμεσα στις εννέα κοινότητες του Άνω Πωγωνίου, που βρίσκονται στην κοιλάδα του Άνω Γορμού (Κακόλακκος, Μερόπη, Παλαιόπυργος, Κάτω Μερόπη, Κεφαλόβρυσο, Βασιλικό, Ρουψιά, Άγιος Κοσμάς και Ωραιόκαστρο) ως προς τους παρακάτω δείκτες: Πληθυσμός: 498 άνθρωποι (13,9%), εδαφική έκταση 20 τετρ. χλμ. (20.000 στρέμματα) (14%), καλλιεργούμενες εκτάσεις 2.400 στρέμματα (17,8%) παραγωγή σιτηρών και σταφυλιών δεύτερη θέση μετά το Βασιλικό.

Οι ρίζες του χωριού φτάνουν ως την αρχαιότητα. Στο σημερινό κέντρο του κατοίκησαν Έλληνες Μολοσσοί περί τα μέσα του 11ου αιώνα π.Χ. και ίδρυσαν κάποιον οικισμό. Πολύ αργότερα, τον 4ο – 3ο αιώνα π.Χ., όταν στην Ήπειρο το κράτος των Μολοσσών προχωρούσε προς την πρόοδο, δημιουργήθηκαν εδώ νεώτεροι οικισμοί, ο ένας ανατολικά στο χώρο ανάμεσα στον Αϊ Νικόλα και τον Αϊ Θανάση και ο άλλος πολύ δυτικά στην πλαγιά του Παλαιόκαστρου. Πιθανότατα πολύ αργότερα αναγκάστηκαν να μετακινηθούν πληθυσμοί από τους αρχαίους οικισμούς της παραποτάμιας ζώνης (Βαρβάρα, Γκλάβα, Παλιοκκλήσι) στο χώρο του σημερινού χωριού. Για το χρόνο της μετακίνησης αυτής και τις αιτίες, διατυπώνονται διάφορες απόψεις.

Η Κάτω Μερόπη, χωριό με μακραίωνη ιστορία, έχει ρίζες στην αρχαιότητα. Αυτό προκύπτει από αρχαιολογικές μαρτυρίες καθώς και από την παράδοση. Από αρχαίους οικισμούς που εντοπίστηκαν γύρω από το χωριό, πιθανότατα δημιουργήθηκε ένα βυζαντινό κεφαλοχώρι (Πολίχνη;) με όνομα μεταβαλλόμενο (Βέρτζιανη – Φραστανά). Στα ύστερα βυζαντινά χρόνια μέχρι και τους δύο πρώτους αιώνες της τουρκοκρατίας (1431 – 1625) το μεγαλοχώρι παρουσίαζε ορισμένη ανάπτυξη, στο μέτρο βέβαια της τότε εποχής. Προς τα τέλη του 17ου αιώνα επήλθε μεγάλη καταστροφή. Στο χωριό παρέμειναν ελάχιστες οικογένειες φτωχολογιάς. 

Από τις αρχές του 18ου αιώνα ως τις αρχές του 19ου αιώνα το χωριό δοκίμασε πολλά δεινά από τις επιδρομές μπέηδων και αγάδων, από σιτοδείες και επιδημίες πανώλης με μαζικούς θανάτους. Ωστόσο δεν χάθηκε. Στα μέσα του 19ου αιώνα ο πληθυσμός ήταν γύρω στα 300 άτομα. Το μαζικό ταξίδεμα των ανδρών στην Κωνσταντινούπολη έφερα μία βαθμιαία αυξανόμενη προοδευτικά κίνηση και αύξηση του πληθυσμού. Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό το 1913 συνεχίστηκε ο προοδευτική πορεία, ιδιαίτερα τα χρόνια 1923 – 1940, οπότε το κέντρο των ταξιδεμένων μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη κ.α. Στα μεταπολέμια χρόνια, παρά την απότομη μείωση του πληθυσμού, έγιναν πολλά έργα μικρά και μεγάλα και διαμορφώθηκε εντυπωσιακά τοπ κέντρο του χωριού. Παρουσιάζει αξιόλογο αρχαιολογικό και τουριστικό ενδιαφέρον.
Στο χώρο της σημερινής περιοχής της Κάτω Μερόπης υπήρχαν στην αρχαιότητα διάσπαρτοι οικισμοί, κυρίως στην παραποτάμια ζώνη. Απ’ αυτούς προήλθε πιθανότατα ο οικισμός που στην ιστορική διαδρομή είχε μεταβαλλόμενο όνομα (Βέρτζιανη – Φραστανά – Κάτω Μερόπη). Στη Βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο τα Φραστανά είχαν αξιόλογη επιρροή. Μαζί με τη Διπαλίτσα αποτέλεσαν το βυζαντινό δίπτυχο στην περιοχή. Το 16ο – 17ο αιώνα τα Φραστανά κατείχαν την τρίτη θέση ως προς των αριθμό οικογενειών στο Πωγώνι μετά τη Διπαλίτσα και την Καστάνιανη. Στα χρόνια αυτά διακρίνονταν για σχετική οικονομική ακμή και πολιτισμική άνθιση. Προς το τέλος του 17ου αιώνα, το μεγάλο χωριό καταστράφηκε από επιδρομή αλλοφύλων, αλλά δεν ερημώθηκε εντελώς. Αργότερα το έπληξαν βαρβαρικές επιδρομές, λοιμώδεις επιδημίες και σιτοδείες. Ωστόσο στάθηκε στα πόδια του. Λειτουργούσε κρυφό σχολειό.
Τον 19ο αιώνα, σημειώνεται μια βαθμιαία ανοδική πορεία. Στις αρχές του αιώνα συμμετέχει στις δραστηριότητες της Φιλικής Εταιρίας με τη δράση του Γιαννάκη Γραμματικού που συνεργάζεται με το Μάρκο Μπότσαρη. Στα 1816 – 1820 χτίζεται η μεγάλη κεντρική εκκλησία. Εκπρόσωπος των Φραστανών συμμετέχει στη σύσκεψη, που έγινε στη Βήσσανη το 1854, για την οργάνωση εξέγερσης στο Πωγώνι κατά των Τούρκων με εντολή του Θεοδώρου Γρίβα.
Μετά το μαζικό ταξιδεμό των αντρών στην Κωνσταντινούπολη ενισχύεται οικονομικά και πολιτισμικά το χωριό. Χτίζεται το 1862 διώροφο σχολικό κτίριο αμέσως νότια της εκκλησίας, το μεγαλύτερο τότε στα γύρω χωριά. Από τότε λειτουργεί κανονικά δημοτικό σχολείο με εκσυγχρονισμένο πρόγραμμα και διδακτικό προσωπικό.
Διαμορφώνεται το ενιαίο κέντρο του χωριού. Πολλά νέα μεγάλα πέτρινα σπίτια, αμφιθεατρικά χτισμένα, συμπληρώνουν την ανοδική πορεία. Γίνονται και άλλα έργα. Παράλληλα αναπτύσσεται και η αγροτική παραγωγή σε διάφορους τομείς, όπως η σιτοπαραγωγή, η ποιοτική καλλιέργεια του καλαμποκιού, η κτηνοτροφία, η αμπελουργία, η οπωροφόρα δεντροκομία, η σηροτροφία, η μελισσοκομία.
Μετά την απελευθέρωση το 1913 από τον Τουρκικό ζυγό, συνεχίζεται η ανοδική πορεία μέχρι το 1940 και συντελούνται αξιόλογες θετικές εξελίξεις στον παραγωγικό, κοινωνικό και πολιτισμικό τομέα. Το χωριό σφύζει από ζωή. Σημαντική ήταν η συμμετοχή στο ηρωικό έπος 1940 - 1941 και στην Εθνική Αντίσταση 1941 – 1944.
Από τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα ως τα μέσα το 20ου αιώνα διευρύνονται οι σχέσεις και οι δεσμοί με τα χωριά και κωμοπόλεις του Πωγωνίου, με ορισμένα χωριά της Κόνιτσας και με τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Σήμερα η Κάτω Μερόπη, παρά τη βαθμιαία εγκατάλειψή της από το 90% του πληθυσμού που εγκαταστάθηκε μόνιμα κυρίως στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τα Ιωάννινα, και παρά τις βαρύτατες συνέπειες του εμφυλίου, παρουσιάζεται ανακαινισμένη. Έγιναν μεταπολεμικά μια σειρά μικρά και μεγάλα έργα από την Πολιτεία, την Αδελφότητα, την Κοινότητα και του συγχωριανούς. Διαμορφώθηκε εκσυγχρονιστικά το κέντρο της. Κατασκευάστηκαν πολλές θερινές κατοικίες. Εξασφαλίστηκε η κανονική ύδρευση με εσωτερικό οικιακό δίκτυο, δίκτυα παροχής ηλεκτρενέργειας και τηλεφωνικής σύνδεσης, λειτουργία ξενώνα με σύγχρονο εξοπλισμό καθώς και εντευκτηρίου και κυλικείου. Λειτουργεί καθημερινά λεωφοριακή γραμμή με τα Ιωάννινα. Τους μήνες του καλοκαιριού το χωριό σφύζει και πάλι από ζωή. Ιδρύθηκε αρχαιολογικός χώρος.
Από τη δεκαετία του 1930 και κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες πληθαίνουν οι διπλωματούχοι πανεπιστημιακών σχολών, αυξάνεται το επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό. Οι καθηγητές, γιατροί και μηχανικοί, φτάνουν τους 40, το 60% του συνόλου. Αναδείχτηκαν ένας εισαγγελέας πρωτοδικών, ένας διπλωμάτης – πρόξενος, ένας πανεπιστημιακός μαθηματικών και ένας ταξίαρχος.
Ο αρχαιολογικός χώρος, τα άλλα ιστορικά μνημεία και το εντυπωσιακό φυσικό τοπίο, προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσδίδουν στην Κάτω Μερόπη αξιόλογη αρχαιολογική και τουριστική σπουδαιότητα.

*** Η «άγνωστη» Ανάφη

Πολλές φορές αναζητάς για τις καλοκαιρινές σου διακοπές μέρη όχι τόσο πολυσύχναστα και θορυβώδη, για να ηρεμίσεις και να ξεχάσεις για λίγο αυτά που σε απασχολούν. Η «άγνωστη» σε πολλούς Ανάφη είναι σίγουρα ένας από αυτούς τους προορισμούς.
Έχει παραλίες που θα σε κάνουν να μην θέλεις να φύγει μέχρι να δεις το ηλιοβασίλεμα. Οι άνθρωποί της είναι φιλόξενοι και καλόκαρδοι. Οι τοπικές λιχουδιές και τα προϊόντα είναι αξεπέραστα!
Η Νικολέτα μας έστειλες φωτογραφίες και μας έγραψε για την Ανάφη: «Είπα να στείλω φωτογραφίες και από το δικό μου νησάκι! Αυτό το νησάκι είναι η Ανάφη! Ένα βήμα από την φημισμένη Σαντορίνη,  βρίσκεται κρυμμένη στα Νοτιοανατολικά των Κυκλάδων. Ένα μικρό ήσυχο και φιλόξενο νησάκι με 300 περίπου μόνιμους κατοίκους, όμορφες λαμπερές παραλίες, για οικογενειακές και όχι μόνο, διακοπές. Φημίζεται για το υπέροχο μέλι της και τα ζαφοριστά παξιμάδια της. Το βουνό του Καλάμου που δεσπόζει η εκκλησιά της παναγίας της Καλαμιώτισσας, προστάτιδας του τόπου μας, με υπέροχη θέα, αξίζει να το επισκεφτείτε».
Δείτε τις φωτογραφίες:
Ανάφη Ανάφη Ανάφη Ανάφη Ανάφη Ανάφη Ανάφη Ανάφη

*** Μεσσήνη, η «Μεθυσμένη Πολιτεία»

Η Μεσσήνη με την πλούσια ιστορία είναι από τα ομορφότερα σημεία της Πελοποννήσου.
Ο Σωτήρης Πατάτζης έγραψε για την ζωή στην Μεσσήνη κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου στο βιβλίο του «Μεθυσμένη πολιτεία».
Έλληνες και ξένες επισκέπτες θαυμάζουν τα μνημεία στην αρχαία Μεσσήνη: Το αρχαίο θέατρο, το στάδιο, το γυμνάσιο, την αγορά, το Ασκληπιείο, ο «Θησαυρός», η Τρίκλιτη Βασιλική, το Μαυσωλείο των Σαιθιδών αλλά και την Κρίνη της Αρσινόης.
Οι λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν και να προσκυνήσουν στους ναούς και τις μονές: Την Παλαιά και τη Νέα Μονή Βουλκάνου, την Ιερά Μονή Σαμαρίνας αλλά και τους Ιερούς Ναούς του Αγίου Ανδρέα και του Αγίου Βασιλείου.
Στην ευρύτερη περιοχή θα δείτε και τα Κάστρα της Ανδρούσας, του Λατζουνάτου, του Νησιού και του Βουλκάνου.   Πηγή φωτο: Ιστοσελίδα Δήμου Μεσσήνης

*** Μέτσοβο: ιδανικός προορισμός για χειμωνιάτικη απόδραση

Όσοι έχουμε πάει στο Μέτσοβο έχουμε να θυμόμαστε την ξεχωριστή αρχιτεκτονική του, τους φιλόξενους ανθρώπους αλλά και την τοπική κουζίνα.
Οι πίτες, τα λουκάνικα, το κρέας αλλά και τα καπνιστά τυριά που θα βρείτε στις ταβέρνες και τα καταστήματα με τοπικά προϊόντα σίγουρα δεν θα σας αφήσουν ασυγκίνητους.
Ειδικά αν έχει χιονίσει μια θα απολαύσετε την βόλτα στην πόλη, ανάμεσα στα αρχοντικά και τα πετρόχτιστα σπίτια.
Αξίζει να δείτε κάποια από τα μοναστήρια της περιοχής, το Λαογραφικό Μουσείο, την Πινακοθήκη Αβερωφ αλλά και να πάτε μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο.
Πηγή φωτο: Wikipedia

***  Άρτα: Περπατήσαμε δίπλα στο γεφύρι και θαυμάσαμε τις βυζαντινές εκκλησίες

Στην Ήπειρο, που κάθε της πόλη και χωριό σε εντυπωσιάζουν όλες τις εποχές του χρόνου, βρίσκεται η πλούσια σε ιστορία και όμορφες γωνιές Άρτα.
Κάστρα, μουσεία, αρχαία μνημεία, οθωμανικά κτίρια και βυζαντινοί ναοί βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη και σε περιμένουν να τα εξερευνήσεις.
Σημείο κατατεθέν της πόλης φυσικά είναι το διάσημο Γεφύρι της Άρτας. Έχει εμπνεύσει δημιουργούς να γράψουν από ποιήματα, μέχρι θεατρικά έργα και μια όπερα και φυσικά τους ντόπιους που αιώνες τώρα μεταφέρουν από στόμα σε στόμα ιστορίες που κανείς πια δεν γνωρίζει αν ανήκουν στην σφαίρα του θρύλου ή της πραγματικότητας:
 Έχουν ενδιαφέρον: Πολλά είναι τα σημεία που θα σας τραβήξουν το ενδιαφέρον στην Άρτα, αν κάνετε μια βόλτα. Ανάμεσα σε αυτά το Κάστρο, το Ρολόι, το Μικρό Θέατρο Αμβρακίας και το τζαμί του Φαΐκ Πασά.
Στο αρχαιολογικό μουσείο, το λαογραφικό μουσείο και το ιστορικό μουσείο θα δείτε σπάνια εκθέματα και κειμήλια.
Αξίζει να προσκηνύσετε στην Παρηγορήτισα με τα εντυπωσιακά κιονόκρανα και τα ψηφιδωτά στο εσωτερικό του ναού, που κτίστηκε το 1285, στην Αγία Θεοδώρα του 11ου αιώνα αλλά και στην εκκλησία του Αγίου Βασιλείου.
 Τι να δοκιμάσουμε: Σε κάθε γωνιά της Άρτας θα βρείτε και κάτι παραδοσιακό που θα σας προκαλέσει να το δοκιμάσετε: Το τσίπουρο, τα καρύδια, ο ξινός τραχανάς, η λαχανόπιτα, η τραχανόπιτα και τα γλυκά του κουταλιού με κορυφαία το καρυδάκι και το καρπούζι, είναι μόνο κάποια από αυτά.  Πηγή φωτο: Wikipedia


***  Χρυσοβίτσα (Ξηρομέρου) Αιτωλοακαρνανίας
Η Χρυσοβίτσα Ξηρομέρου βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της τέως επαρχίας Βόνιτσας και Ξηρομέρου. Απέχει 15χλμ από τον Αστακό και 40 χλμ από το Αγρίνιο και το Μεσολόγγι. Το χωριό είναι κτισμένο αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 120μ στην ανατολική πλαγιά του υψώματος Αλογοβούνι. (υψομ. 609μ.).
Η περιφέρειά της περιτριγυρίζεται από τα χωριά Μαχαιράς (Β), Βασιλόπουλο, Καραϊσκάκη (Δ), Βασιλόπουλο, κτήμα Λεσινίου (Ν) Βλιζιανίτικα Πηγάδια, Αγράμπελα, Πρόδρομος (Α). Το έδαφος του χωριού είναι ημιορεινό και η περιφέρεια της φθάνει μέχρι χαμηλά στον κάμπο. Οι κάτοικοι ερμηνεύουν το σημερινό όνομα από το χρυσός τόπος, γόνιμος και με ήπιο κλίμα. Στην κοιλάδα χαμηλά στο χωριό περνάει ο ξεροπόταμος Γερομπόρος που πηγάζει από τα υψώματα της Κωνωπίνας, ενώ γύρω από το χωριό απλώνονταν το περίφημο Ακαρνανικό δάσος. 
Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά την εποχή της Τουρκοκρατίας το 1521 που είχε 89 οικογένειες και το 1562 αυξήθηκε σε 135 οικογένειες. Τα επόμενα χρόνια ο πληθυσμός μειώνεται σημαντικά. Έτσι το 1642 είχε 31 οικογένειες, το 1684 23, το 1732 31, το 1815 10, ενώ το 1802 είχε επτά οικογένειες, σύμφωνα με τον Πουκεβίλ. Σε επίκαιρη θέση μέσα στο χωριό σώζεται Πύργος ή Κούλια, όπου έμενε ο Τούρκος αγάς, στον οποίο ανήκαν τα καλλίτερα χωράφια επί Τουρκοκρατίας.
Μια ισχυρή τοποθεσία στο ύψωμα «Τσαγκάρη» που είναι μαζί και ασφαλής δρόμος διαφυγής, λέγεται «Λημέρι του Κατσαντώνη». Σημαντική ήταν η προσφορά στην επανάσταση του 1821, παρά το μικρό του μέγεθος. Από τους αγωνιστές του 1821 περισσότερο διακρίθηκε ο Νικολός Ζορμπάς , που πήρε μέρος σε πολλές μάχες αλλά κυρίως συνδέθηκε με την υπεράσπιση του φρουρίου του Λεσινίου. Τον Οκτώβριο του 1824 παρέμεινε στη Χρυσοβίτσα για αρκετές μέρες ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος για ν’ αναρρώσει από την αρρώστια, που υπέφερε και τον εμπόδιζε ν’ ασκεί τα καθήκοντά του. 
Επίσης στη Χρυσοβίτσα είχε το στρατόπεδό του ο Γιάννης Ράγκος από τις 16/9/1827 μέχρι 22/3/1828, το οποίο ενισχύθηκε αργότερα με τις δυνάμεις του Γ. Τσόγκα και του Κ. Μπότσαρη. Το 1828 υπηρετούσαν στη χιλιαρχία του Γαρδικιώτη Γρίβα 10 Χρυσοβιτσάνοι οι: Νικολός Ζορμπάς, Ευστάθ. Κομπορόζος, Κώστας Ζορμπάς, Παύλος Κομπορόζος, Αναστάσης Τασάς, Παναγής Φατσιλέτος, Γεωργάκης Τσόμπος, Μήτσος Ζορμπάς, Δημήτριος Ζορμπάς και Σπύρος Ταπραντζής. Τα αδέλφια Κώστας και Ευστάθιος Γκόλιας σκοτώθηκαν στην έξοδο του Μεσολογγίου. Στους νεότερους αγώνες το 1912-1922 σκοτώθηκαν δέκα (10) Χρυσοβιτσάνοι ήτοι οι: Γεώργιος Στ. Γκόλιας, Αθανάσιος Σπυρ. Ζορμπάς, Μιχαήλ Ευστ. Ζορμπάς, Αλέξανδρος Δημ. Καρακώστας, Κων/νος Ιω. Κρανιώτης, Παύλος Ευστ. Παπαδημητρίου, Αχιλλεύς Απ. Πίττας, Δημήτριος Νικ. Πόπης, Νικόλαος Α. Τόλης, Κων/νος Ν. Τσόμπος, Κων/νος Βασ. Φραγκογιάννης ενώ το 1940-1941 σκοτώθηκαν τέσσερις ήτοι οι: Ευάγγελος Φωτ. Μούρκας, Δημήτριος Σωτ. Μούρκας, Ιωάννης Κων/νου Ράπτης και Δημήτριος Θεοδ. Χαντζής. Στην διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης στις 5/5/1943 Ελληνικές δυνάμεις στην Τσαπουρνιά έστησαν ενέδρα στις Ιταλικές δυνάμεις και μετά από συμπλοκή αιχμαλώτισαν όλη την ιταλική δύναμη. 
Στις 8/5/1943 ισχυρές ιταλικές δυνάμεις μπήκαν στη Χρυσοβίτσα και για αντίποινα έκαψαν το χωριό. Από τους γέροντες του χωριού άλλους σκότωσαν κι άλλους έκαψαν ζωντανούς. Θύματα της θηριωδίας τους υπήρξαν οι: Κώστας Τσόμπος, Ευάγγελος Κιτσοκώστας, Σταύρος Γκόλιας, Αθανάσιος Βακράκος (από Λεπενού που έμενε στο χωριό) Παναγιώτης Ταπραντζής και Πανωραία Φατσιλέτου. Οι Ιταλοί συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο καίγοντας με τη σειρά τα χωριά Αγράμπελο, Πρόδρομος και Μαχαιρά.
Στη θέση απέναντι από το χωριό σ΄ ένα κωνοειδές ύψωμα, γνωστό ως «κάστρο» ήταν χτισμένα τ΄ αρχαία Κόροντα, των οποίων η ακρόπολη σώζεται νοτιοανατολικά του σημερινού χωριού. Η ονομασία είναι προελληνική και βρέθηκαν όστρακα της Μεσολιθικής εποχής (1900-1580π.Χ). Οι δυο θολωτοί τάφοι, που βρέθηκαν το 1956 ανήκουν στην Υστεροελλαδική εποχή 3 (1425-1100π.Χ). 
Σώζονται τα κυκλώπεια τείχη της πόλεως και έχουν βρεθεί αρχαίοι τάφοι με σημαντικά ευρήματα αφού ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις των Ακαρνάνων. Όλα αυτά μαρτυρούν την ύπαρξη της πόλεως από την προϊστορική εποχή όπως και το προελληνικό όνομα της. Το τείχος της είναι από τα καλύτερα δείγματα Ακαρνανικής τειχοποιϊας, η δε πόλη χρονολογείται γύρω στα 1800π.Χ.
Πάνω στην αρχαιοελληνική πόλη θεμελιώθηκε η ιστορική πόλη, στην οποία αναφέρει και ο Θουκυδίδης (Β΄ 102, 1) όταν στην διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου εκδιώχθηκε η Σπαρτιατόφιλη μερίδα με την βοήθεια των Αθηναίων και κατέλαβε την αρχή ο Κύνης ο Θεολύτου. Αργότερα η πόλη γνώρισε τη δήωση και την καταστροφή κατά την εκστρατεία του Αγησιλάου. Η πόλη είχε τρεις πύλες εντυπωσιακής τεχνικής, μια ανατολική, μια βόρεια και μια βορειοδυτική με κεντρική τη δεύτερη στην οποία υπήρχαν εκατέρωθεν του δρόμου τάφοι. Λίγο πιο μέσα από την κεντρική πύλη και μετά το δεύτερο περίβολο υπάρχει ημικυκλικό κτίσμα με μεγάλους δρόμους.
Από την ανασκαφική έρευνα του 1956 αποκαλύφθηκε η αγορά με πολλά ενδιαφέροντα κτίσματα, μια θαυμάσια δεξαμενή κι ο ναός κτίσμα του Δ΄ π.Χ. αι. δωρικού ρυθμού και περίπτερος, που ήταν αφιερωμένος σε γυναικεία θεότητα. Στο εκκλησάκι του Αϊ Θανάση αποκαλύφθηκε η θεμελίωση άλλου ναού, πιο κάτω στο πηγάδι Σορόκι βρέθηκαν τα θεμέλια πολλών κατοικιών και μερικά πήλινα αγγεία της καθημερινής ζωής και μέσα στην κοίτη του Γερομπόρου ένα θαυμάσια διατηρημένο και εξαιρετικής τέχνης αρχαίο πηγάδι. 
Στην πόλη έχουν βρεθεί αρχαίοι τάφοι με σημαντικά ευρήματα, όπως κοσμήματα, νομίσματα, αγγεία κ.α. Ευρήματα της πόλεως από τις ανασκαφές που έγιναν το 1906 από τον Γ. Σωτηριάδη και το 1956 από τον Ν. Ζαφειρόπουλο βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αγρινίου. Τα ονόματα των Κορονταίων, που αποκαλύφθηκαν κυρίως από τις επιτύμβιες στήλες είναι: Αλέξανδρος, Σύναυρος, Υβρία, Πολέμαρχος, Αισχρίων, Κύνης, Θεόλυτος, Φιλόνικος, Αριστοφάνης, Νικοφάνης, Στρατονίκα, Λισφίνας, Αξίοχος Πίμφις, Νίκαιος, Νικίας.
Γύρω από το χωριό υπήρχαν κι άλλοι μικροί οικισμοί, οι οποίοι ενώθηκαν μετά την απελευθέρωση και δημιούργησαν το σημερινό χωριό. Σήμερα η περιφέρεια του χωριού είναι 22.352 στρ. Μετά την επανάσταση ανήκε στο Δήμο Αστακού και είχε το 1846 293 κατ. Το 1851 είχε 186 κατ. το 1890 301, το 1920 593 και το 1928 534 κατ και σκηνίτες 42. Το 1940 είχε 608 μαζι με το Στουρνάρι, το 1951 είχε 731 κατ. το 1961 689, το 1971 501, το 1981 441 και το 2001 είχε 456 κατοίκους. Από το 1998 ανήκει ως Δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Αστακού. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Κύρια γεωργικά προϊόντα είναι τα σιτηρά, το τριφύλλι, το καλαμπόκι και μέχρι πρόσφατα ο καπνός. Περιζήτητη ήταν η φακή της Χρυσοβίτσας, η οποία βραβεύθηκε στη Διεθνή Έκθεση Θεσ/νίκης. Η περιοχή είναι ιδανική για χειμαδοτόπι.

***  Χαλανδρίτσα Αχαΐας
Η Χαλανδρίτσα είναι κωμόπολη του Νομού Αχαΐας, η οποία απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα από την Πάτρα. Είναι η έδρα του νεοπαγούς Δήμου Ερυμάνθου με 1.047 κατοίκους και αποτελείται από τους οικισμούς: Χαλανδρίτσα, Μαστοραίικα, Σταμαίικα και Κυδωνιές.
Από το 1835 έως το 1912 υπήρξε έδρα του Δήμου Φαρρών. Από το 1912 έως το 1997 αποτέλεσε έδρα της ομώνυμης κοινότητας Χαλανδρίτσας ενώ το 1998 με το Σχέδιο Καποδίστριας και με την επαναφορά των δήμων ήταν ξανά έδρα του νέου Δήμου Φαρρών έως το 2010.
Η σημερινή κωμόπολη της Χαλανδρίτσας βρίσκεται στο κέντρο του άλλοτε Δήμου Φαρρών και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 345 μέτρων, στην πλαγιά ενός λόφου, στους πρόποδες του Παναχαϊκού ενώ η όλη περιοχή θα μπορούσε να χαρκτηριστεί ως ημιορεινή. Η Χαλανδρίτσα βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή αφού στην άκρη της κωμόπολης περνά σεισμικό ρήγμα το οποίο ανακαλύφθηκε το 1993. Το ρήγμα θεωρούνταν ανενεργό μέχρι τον Φεβρουάριο του 2007, όταν έδωσε δύο δίδυμους σεισμούς 5,4 και 5,5 ρίχτερ.
Εκπαίδευση
Η Χαλανδρίτσα διαθέτει Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο. Το 1890 ιδρύθηκε στην κωμόπολη Σχολαρχείο-Ελληνικό σχολείο (Σημερινό Γυμνάσιο-Λύκειο) έως το 1936 που σταμάτησε να λειτουργεί. Σε αυτό αποφοίτησαν αξιόλογοι μετέπειτα πολιτικοί και επιστήμονες ανάμεσα στους οποίους και ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου. Το 1959 λειτούργησε για πρώτη φορά παράρτημα του 4ου Γυμνασίου Πατρών, η Α' Γυμνασίου με 20 μαθητές. Το 1964 το Γυμνάσιο Χαλανδρίτσας γίνεται ανεξάρτητο με τις τρεις πρώτες τάξεις της Β'θμιας Εκπαίδευσης. Το Λυκείο άρχισε να λειτουργεί από το 1982.
Υπηρεσίες
Στην κωμόπολη κέντρο υγείας καθώς και πολλά μαγαζιά διαφόρων ειδών. Η Χαλανδρίτσα παλαιότερα διέθετε σταθμό χωροφυλακής, ενώ αναφέρεται ότι τον απέκτησε σχεδόν αμέσως μετά την απελευθέρωση, ίσως το 1833 που ιδρύθηκε χωροφυλακή στην Αχαΐα. Από το 1893 δημιουργήθηκε η αστυνομική περιφέρεια Τριταίας και Φαρρών με έδρα την Χαλανδρίτσα που σήμερα διαθέτει και αστυνομικό τμήμα. Επίσης η Χαλανδρίτσα διαθέτει ταχυδρομικό υποκατάστημα, πυροσβεστικό κλιμάκιο, κατάστημα Ο.Τ.Ε., ειρηνοδικείο, υποθηκοφυλακείο, δασονομείο καθώς επίσης κέντρο υγείας, Κ.Ε.Π., κ.λπ.
Εκδηλώσεις
Στην Χαλανδρίτσα γίνεται πληθώρα εκδηλώσεων. Ενδεικτικά υπάρχει η Έκθεση Γεωργικών Μηχανημάτων & Προϊόντων. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Χαλανδρίτσας τον Αύγουστο του 1998 πήρε την πρωτοβουλία και ξεκίνησε με μικρά, αλλά θαρραλέα βήματα τη διοργάνωση της Έκθεσης Γεωργικών Μηχανημάτων (Agrotica '98). Αφορμή γι' αυτή την πρωτοβουλία, στάθηκε το γεγονός πως στην περιοχή ήταν καθιερωμένη επί σειρά ετών η περίφημη ζωοπανήγυρις που αναδείκνυε την Χαλανδρίτσα σε σπουδαίο αγροτικό - οικονομικό κέντρο για την εποχή της.
Από τον επόμενο χρόνο (1999), τη διοργάνωση της Έκθεσης ανέλαβε ο νεοσύστατος τότε Δήμος Φαρρών σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χαλανδρίτσας.
Τον Αύγουστο του 2000 και 2001, ως παράλληλη εκδήλωση, προστέθηκε Έκθεση με Αγροτικά Παραδοσιακά Εργαλεία, αντιπαραβάλλοντας έτσι το παρελθόν με το παρόν, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια συγκέντρωσης και έκθεσης του τόσο αξιόλογου παραδοσιακού υλικού που υπάρχει στην περιοχή. Αυτό ήταν και το καθοριστικό βήμα για τη δημιουργία του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Τοπικής Ιστορίας, ενός έργου που ήδη ολοκληρώθηκε.
Μοναδική στο είδος της στο Νομό Αχαΐας η αυτή η έκθεση αποτελεί θεσμό πλέον.
Για 5η συνεχή χρονιά το 2002, έχοντας και την στήριξη του Περιφερειακού ταμείου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, διοργανώθηκε «Έκθεση Παραδοσιακών επαγγελμάτων» και για πρώτη φορά λειτούργησε περίπτερο για την προβολή των δραστηριοτήτων του Πολιτιστικού Τομέα του Δήμου, των Πολιτιστικών Συλλόγων και φορέων της περιοχής καθώς επίσης περίπτερο για την προβολή των «επαγγελματιών της περιοχής». Η επισκεψιμότητα ως εκ τούτου αυξήθηκε κατακόρυφα με πολύ θετικές συνέπειες για τον τοπικό πληθυσμό.
Η απουσία άλλης και μάλιστα καθιερωμένης σχετικής Έκθεσης στην ευρύτερη περιοχή και σε συνδυασμό με τη σημειωθείσα επιτυχία, επέβαλε ενέργειες ούτως ώστε η Έκθεση της Χαλανδρίτσας να εξελιχθεί σε ένα σημαντικό αγροτικό, τουριστικό και οικονομικό γεγονός της ευρύτερης Περιφέρειας της Δυτικής Ελλάδος.
Έτσι για το 2003, προστέθηκαν στην Έκθεση, τμήμα Προβολής κι Ανάδειξης των Αχαϊκών Αγροτικών Προϊόντων με τον γενικότερο τίτλο: «Προϊόντα Αχαϊκής Γης». Στην Έκθεση είχαν δυνατότητα συμμετοχής όλοι οι παραγωγοί του Νομού Αχαΐας με ιδιαίτερη έμφαση, στα βιολογικά προϊόντα. Η πρωτοβουλία αυτή συνετέλεσε στην προώθηση των Τοπικών - Αχαϊκών Προϊόντων στην ολοένα και πιο ανταγωνιστική αγορά, αναδεικνύοντας τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και προβάλλοντας τις μεθόδους παραγωγής και τυποποίησής τους.
Εξ' άλλου, στα πλαίσια της διοργάνωσης παρείχετο η δυνατότητα ανάδειξης κορυφαίων θεμάτων της περιοχής, μέσα από τη συντονισμένη συνεδριακή και εκθεσιακή προβολή τους, όπως: Ολυμπιακοί Αγώνες 2004, Πάτρα - Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Αυτοκινητοδρόμιο Πάτρας, Μεσογειακοί Αγώνες, κλπ. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν δράσεις Πολιτιστικού ενδιαφέροντος αλλά και ενημερωτικού - εκπαιδευτικού χαρακτήρα, σε θέματα που αφορούν τους παραγωγούς και επιχειρηματίες της περιοχής, καθώς και σε σημαντικά θέματα Νομού (Κοινοτική Πρωτοβουλία Leader+, Αγροτουρισμός, Βιολογικές Καλλιέργειες, κλπ.)
Η επιτυχία της Έκθεσης αποδείχτηκε πως οφείλεται κυρίως στη μεγάλη συμμετοχή των εκθετών (επιχειρήσεις-παραγωγοί) και στην πολύ μεγάλη προσέλευση επισκεπτών από όλες τις μεριές της Ελλάδας.
Όλα αυτά βοήθησαν στην προβολή των Αχαϊκών Προϊόντων ,το οποίο εναρμονίστηκε πλήρως με το σύγχρονο τρόπο προώθησης των προϊόντων και τις νέες ανάγκες της αγοράς και των καταναλωτών.
Επίσης, πάλι από την συνεργασία του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλανδρίτσας και του Δήμου Ερυμάνθου από το 1992 γίνονται Εκπολιτιστικές Πολιτιστικές στις οποίες περιλαμβάνονται παραδοσιακοί χοροί, αναπαράσταση παραδοσιακού γάμου, αλλά και αγωνίσματα για τους μικρούς φίλους. Τα τελευταία χρόνια οι νέοι διοργανώνουν τουρνουά και αγώνες Ποδόσφαιρου, Καλαθοσφαίρισης, Επιτραπέζιας αντισφαίρισης, τα οποία είναι ιδιαίτερα επιτυχή όσον αφορά την συμμετοχή του κόσμου συγκεντρώνοντας άτομα από όλη την 'Αχαΐα.
Αξιοθέατα
Στην κωμόπολη υπάρχει μυκηναϊκός οικισμός και μυκηναϊκό νεκροταφείο στην τοποθεσία Άγιος Βασίλειος, επίσης ο φράγκικος πύργος που χρονολογείται από την εποχή που το χωριό ήταν έδρα Βαρόνου, το μουσείο λαϊκής τέχνης και τοπικής ιστορίας (αναπαλαιωμένα κτίρια νερόμυλου και νεροτριβής). Τέλος η Χαλανδρίτσα έχει δύο βυζαντινούς ναούς, τον Ι.Ν. Αγ. Αθανασίου του 13ου αιώνα και τον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου επίσης του 13ου αιώνα. Μπορεί κανείς ακόμα να θαυμάσει τις παραδοσιακές βρύσες, τα πέτρινα γεφύρια και τα πανύψηλα πλατάνια.
Κάστρο Χαλανδρίτσας
Στην Χαλανδρίτσα, σε άγνωστη ημερομηνία, όταν οι Φράγκοι κατέλαβαν την Αχαία το 1205 κατασκεύασαν ένα μικρό φρούριο (πύργο), ερείπια του οποίου σώζονται ακόμα και σήμερα. Ο ιστορικός Στέφανος Θωμόπουλος λέει ότι στο κέντρο της Χαλανδρίτσας σώζεται ερειπωμένος πύργος προφανώς του Τρεμουίγ το οποίο ο G. Buchon ονομάζει "Κάστρον" και απέναντι διατηρούνται ερείπια στάβλων τα οποία αποκαλούνται "Ερείπια". Το φρούριο αναφέρεται σε όλους του κατάλογους των κάστρων της Αχαΐας που συντασσόταν κατά καιρούς από τους Ενετούς και Τούρκους κατακτητές, τέτοιοι κατάλογοι που αναφέρουν το κάστρο είναι του 1364, 1471 κ.ά. Το κάστρο χρησιμοποιούνταν αρχικά σαν κατοικία του εκάστοτε Φράγκου βαρώνου αφού η Χαλανδρίτσα ήταν ανεξάρτητη βαρονία. Το 1315 καταλήφθηκε από τον Φίλιππο τον Αραγωνικό, και το 1429 πολιορκήθηκε από τον Θωμά Παλαιολόγο.


***  Λαύκος: Το «μυστικό» χωριό του Πηλίου που λατρεύουν όσοι το επισκεφθούν
Μπορεί οι περισσότεροι να επιλέγουμε τα δημοφιλή χωριά του Πηλίου, ωστόσο πολλά από τα όχι και τόσο διάσημα ή όχι και τόσο ανεπτυγμένα τουριστικά να κρύβουν εξίσου όμορφες εικόνες, αν όχι καλύτερες και κυρίως μακριά από τον μαζικό τουρισμό.
Ο Λαύκος είναι ένα από τα χωριά, για αυτό και έγινε περισσότερο γνωστό όταν άρχισαν να μένουν εκεί για τις διακοπές τους, συγγραφείς, συνθέτες και διάφοροι καλλιτέχνες που αποζητούσαν ηρεμία και ξεκούραση.
Αν πιείτε καφέ στο παλιότερο καφενείο της Ελλάδας, αυτό του Φορλίδα, θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε από τους γηραιότερους την ιστορία του και ίσως σας πουν όλα όσα γίνονταν στην περιοχή όταν αυτό ήταν ακόμα πανδοχείο ή και κρεοπωλείο.
Αξίζει να επισκεφθείτε το Μουσείο Ραδιοφώνου, ενώ αν θελήσετε να κολυμπήσετε σε λιγότερο από 10 χιλιόμετρα θα βρεθείτε είτε στην παραλία Μικρό, από την μεριά του Αιγαίου, είτε στην Μηλίνα, από την πλευρά του Παγασητικού.
 Πηγή φωτο: www.ethnos.gr .-

***  Όμορφες γωνιές, στις Μηλιές του Πηλίου
 
Για το Πήλιο μπορώ να σας γράφω κάθε μέρα, καθώς είναι σίγουρα ένας τόπος «ευλογημένος» με μοναδικά τοπία, υπέροχες γεύσεις και φιλόξενους ανθρώπους.
Μια φίλη μας έστειλε φωτογραφίες και μας μίλησε για τις δικές της αγαπημένες γωνιές στις Μηλιές.
«Με αφομή το Πάσχα λοιπόν πήρα το θάρρος να σου στείλω για αυτό το γραφικό χωριό στο Πήλιο, όπου είναι το δικό μου χωριό, οι Μηλιές. Από τότε που ήμουν παιδί εκεί περνούσα τις διακοπές μου οικογενειακά όπως συνηθίζουμε μέχρι και σήμερα στα 21 μου. Οι Μηλιές βρίσκονται 28 χλμ από το Βόλο και η πρόσβαση είναι αρκετά εύκολη. Το χωριό αυτό είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του Άνθιμου Γαζή και του Γρηγορίου Κωνσταντά, οι οποίοι ίδρυσαν, το 1814, τη σχολή «Ψυχής Ακός», που λειτουργεί σήμερα ως βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία και ιστορικά κειμήλια που αξίζει να δείτε.
Μηλιές,Πήλιο Αν βρεθείτε στο χωριό αυτό τα πράγματα τα οποία θα επισκεφτείτε είναι αρκετά καθώς θα μείνετε ευχαριστημένοι από μία βόλτα στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό με το θρυλικό τρενάκι του Πηλίου τον «Μουτζούρη» ο οποίος λειτουργεί μέχρι και σήμερα και εκτελεί διαδρομές μέχρι το χωριό Λεχώνια. Πρόκειται για ένα χωριό που μπορείτε να διασχίσετε εύκολα από τα γραφικά «καλντερίμια».
Μηλιές,Πήλιο Στη πλατεία του χωρίου θα βρείτε ταβέρνες και αρκετά καφέ από τα οποία θα μείνετε ευχαριστημένοι. Ένα από αυτά είναι το καφέ «Άννα, να ένα μήλο» με τα υπέροχα χειροποίητα γλυκά του και τις πίτες του (αξίζει να δοκιμάσετε το cheesecake και τον κορμό φράουλας) .Στο εσωτερικό του μαγαζιού θα παρατηρήσετε ότι όλοι οι τοίχοι είναι γεμάτοι με κάδρα διαφημιστικά, παλιού ελληνικού θεάτρου κ.α.
 Βέβαια δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το καφέ-μπαρ της γνωστής σε όλους μας ερμηνεύτριας Τάνιας Τσανακλίδου «Το ρόδο και το αηδόνι» με την υπέροχη ταράτσα για τις δροσερές νύχτες του καλοκαιριού.
Στις Μηλιές μπορείται να βρεθείτε και χειμώνα αλλά και καλοκαίρι διότι οι παραλίες του Αιγαίου απέχουν μόλις λίγη ώρα . Ελπίζω να το ευχαριστηθείτε!»

*** Μέθανα: Φθινοπωρινός περίπατος μέχρι τον κρατήρα του ηφαιστείου
 
Με το ιπτάμενο δελφίνι σε λιγότερο από μια ώρα βρισκόμαστε στο λιμάνι των Μεθάνων! Μια υπέροχη περιοχή στο βορειοανατολικό τμήμα της Πελλοπονήσου, ιδανική για ένα φθινοπωρινό τριήμερο.
Με το που φτάνει κανείς βλέπει τον οικισμό να απλώνεται και κάτω το γραφικό λιμανάκι. Εκεί αράζουν μικρά σκάφη και ιστιοπλοικά όλο το χρόνο.
Οι παραλίες των Μεθάνων έχουν πολύ πράσινο, είναι οργανωμένες και θα βρεις πάντα φρέσκο ψάρι και θαλασσινά.
Είναι διάσημη λουτρόπολη, και πολλοί την επιλέγουν για να κάνουν μπάνιο στα ιαματικά λουτρά.
 Έχει ενδιαφέρον: Ακόμη και όσοι δεν αγαπούν τους περιπάτους, σίγουρα θα λατρέψουν τη διαδρομή μέχρι τον κρατήρα του ηφαιστείου. Από εκεί μπορείτε να θαυμάσετε την υπέροχη θέα και φυσικά να τις απαθανατίσετε με τη φωτογραφική σας μηχανή.
Αξίζει να ξεναγηθείτε και στο Σπήλαιο των Περιστεριών.
 Τι να δοκιμάσουμε: Πέρα από τα φρέσκα ψάρια, μπορείτε να δοκιμάσετε τις ελιές που είναι ψημμένες σε θαλασσινό νερό, τα ξερά σύκα, γλυκό τραχανά από κατσικίσιο γάλα και γλυκά του κουταλιού.    Πηγή φωτο: Wikipedia

*** Σπέτσες: Βαρκάδα το ξημέρωμα στα ανοιχτά του νησιού

Ο Λευτέρης βρέθηκε ανοιχτά των Σπετσών ξημερώματα με μια σκούνα και τράβηξε υπέροχες φωτογραφίες από τη θαλάσσια περιοχή! Τα χρώματα της ανατολής ξεχύνονται μέσα στα ήρεμα νερά της θάλασσας και δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο.
Όπως έχουμε γράψει αρκετές φορές, οι Σπέτσες είναι από τους πιο όμορφους προορισμούς κοντά στην Αττική για να περάσετε ένα τριήμερο όπως ακριβώς το θέλετε. Μπορείτε να βρείτε από ήσυχα ταβερνάκια μέχρι κοσμικά μπαρ και από οικονομικά ενοικιαζόμενα δωμάτια μέχρι χλιδάτες βίλες για τη διαμονή σας. Το νησί σε κάθε του σημείο αποπνέει μια αρχοντιά και έχει έναν κοσμοπολίτικο αέρα.
Χαρακτηριστικό του νησιού είναι φυσικά το λιμάνι, το οποίο μπορείτε να το περπατήσετε ή να νοικιάσετε μια άμαξα για να σας κάνει αυτή την υπέροχη βόλτα.
 Έχει ενδιαφέρον: Το καλοκαίρι θα απολαύσετε τα μπάνια σας στις παραλίες που βρίσκονται μέσα στην πόλη των Σπετσών: της Αγίας Μαρίνας, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Μάμμα, της Κουνουπίτσας ή σε αυτή της Αναργυρείου Σχολής. Έξω από τις Σπέτσες υπάρχουν ο Κουζουνός, η Ξυλοκέριζα και οι Άγιοι Ανάργυροι.
Για να γνωρίσετε καλύτερα την ιστορία του νησιού αξίζει να δείτε το μουσείο των Σπετσών στο Αρχοντικό Χατζηγιάννη – Μέξη, αλλά και το μουσείο της Μπουμπουλίνας για να γνωρίσετε καλύτερα την ηρωίδα της επανάστασης του ’21. Επίσης μπορεί να κάνετε τη βόλτα στην ιστορική πλατεία της Ντάπιας ή και στο παλιό λιμάνι με τα καρνάγια.
 Τι να δοκιμάσουμε: Κανείς δεν φεύγει από τις Σπέτσες αν δεν δοκιμάσει τα περίφημα αμυγδαλωτά που μοσχοβολάνε κανέλα και γαρύφαλλο!
 Δείτε τις υπέροχες φωτογραφίες που μας έστειλε ο Λευτέρης Παντέρης:
Σπέτσες ξημερώματα Σπέτσες ξημερωματα2 Σπέτσες ξημερώματα

Στις εκβολές του Ευρώτα, στα δυτικά του Λακωνικού Κόλπου υπάρχει το ιστορικό Γύθειο. Μια πόλη που σε κερδίζει από την πρώτη ματιά λόγω της αρχιτεκτονικής της και των επιβλητικών και καλοφροντισμένων κτιρίων της.
Στην είσοδο της πόλης αξίζει να επισκεφθείτε το Αρχαίο θέατρο και την αρχαία αγορά με την πλούσια ιστορία και τις αναφορές στην μυθολογία.
Σημαντικά αξιοθέατα του Γυθείου το παρεκκλήσι του Αγίου Πέτρου και  ο Πύργος του Τζαννετάκη Γρηγοράκη που σήμερα στεγάζει το Εθνολογικό Μουσείο Μάνης.
Μια βόλτα στην πόλη θα εντυπωσιαστείτε από τους πύργους, τα πετρόχτιστα σπίτια και τους καλοφροντισμένους κήπους.
Λίγα λεπτά από την πόλη του Γυθείου, στο Μαυροβούνι, οι επισκέπτες απολαμβάνουν τα μπάνια τους στα καταγάλανα νερά και την χρυσαφένια, χοντρή άμμο.
Δεν γίνεται να μην τραβήξει την προσοχή σας το νησάκι Κρανάη στα νότια του Γυθείου. Εκεί σύμφωνα με την μυθολογία έμεινε η Ωραία Ελένη με τον Πάρη και εκεί ο Πάρης ξέχασε το κράνος του.
Γύθειο

***  Το χειμωνιάτικο Καρπενήσι

Για το Καρπενήσι που ΄βρεθήκαμε  αρκετές  βόλτες , έχουμε ξαναγράψει, καθώς είναι ένας προορισμός που αγαπούν οι περισσότεροι να πηγαίνουν όλες τις εποχές του χρόνου.
Η Άννα μας έστειλε ένα κείμενο με τις εντυπώσεις της από το πρόσφατο ταξίδι της αλλά και φωτογραφίες που τράβηξε:
«Το Καρπενήσι είναι η πρωτεύουσα του νομού Ευρυτανίας και βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας.  Πρόκειται για ένα μέρος γεμάτο έλατα και βουνά, ιδανικό για τις χειμερινές διακοπές και όχι μόνο. Για τους λάτρεις του σκι αξίζει να αναφέρουμε το Χιονοδρομικό Κέντρο Καρπενησίου που βρίσκεται σε απόσταση μόλις 10 χιλιόμετρα από την πόλη και παρέχει εύκολη πρόσβαση και σύγχρονες εγκαταστάσεις με έμπειρους εκπαιδευτές για τους αρχάριους.
Στο κέντρο του Καρπενησίου θα βρείτε τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας που χτίστηκε τον 17ο αιώνα. Στη θέση αυτή του ναού προϋπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι, το οποίο αξιοποίησε ο Ευγένιος ο Αιτωλός ιδρύοντας  μια σχολή για την ανώτατη μόρφωση. Οι ανάγκες των πιστών οδήγησαν στην δημιουργία ενός μεγαλύτερου κτίσματος(όπως το ξέρουμε σήμερα).
Ένα εντυπωσιακό αξιοθέατο απείρου κάλλους είναι το φαράγγι Πάντα Βρέχει που μένει αξέχαστο σε όσους το επισκεφτούν. Βρίσκεται στα νότια του νομού μεταξύ των χωριών Ρόσκα και Δολιανά. Στο φαράγγι αυτό τα νερά ερχόμενα από το βουνό της Καλιακούδας στην προσπάθειά τους να ενωθούν με αυτά του Κρικελιώτη δημιουργούν καταρράκτες λόγω του μεγάλου ύψους. Κάτι σαν τεχνητή βροχή. Υπάρχουν διάφορες διαδρομές για να πάτε στο Πάντα Βρέχει, αρκεί να θυμάστε ότι χρειάζεται ένα καλό αυτοκίνητο(τύπου τζιπ ή αγροτικό), για να φτάσετε μέχρι ένα σημείο και στη συνέχει πορεία μέσα στο νερό ή αλλιώς river trekking. Η εικόνα που θα αντικρύσετε θα σας αποζημιώσει στο έπακρο.
Τα άγρια και μαγευτικά τοπία του βουνού σε συνδυασμό με τον άρτιο εξοπλισμό  σου επιτρέπουν να ζήσεις μοναδικές εμπειρίες όπως rafting, διαδρομές 4×4, παρά πέντε, ιππασία, kayaking, ανάβαση με ορειβατικά σκι. Δεν έχεις παρά...να ανεβείς στο Καρπενήσι και να ζήσεις την απόλυτη φυσ[η]ική  εμπειρία».
Δείτε τις φωτογραφίες:
Καρπενήσι 1 Καρπενήσι

*** Βελημάχι Αρκαδίας
Το Βελημάχι από τα πιο ορεινά χωριά του Δήμου Γορτυνίας, βρίσκεται σε υψόμετρο 860 μέτρων, στα βορειοδυτικά όρια του νομού Αρκαδίας, με πιο κοντινά χωριά το Καρδαρίτσι, τους Παραλογγούς, το Βυδιάκι, την Κοντοβάζαινα.
Τα Αφροδίσια όρη (σε 1447 μ. υψόμετρο) ορθώνονται στη βορειανατολική πλευρά του Βελημαχίου, με την εκκλησία της Ανάληψης του Κυρίου να δεσπόζει στην κορφή τους και στην πίσω πλευρά των ορέων, να κείτονται σκαρφαλωμένοι οι παραδοσιακοί οικισμοί Δεχούνι και Βεσίνι, που ανήκουν στο γειτονικό νομό Αχαϊας. O ποταμός Ερύμανθος αποτελεί το φυσικό δυτικό όριο με το νομό Ηλείας, πηγάζει βορειοδυτικά από την ομόνυμη οροσειρά, αφήνοντας στη δυτική πλευρά τα χωριά Κούμανη, Φολόη και το προστατευόμενο δρύινο δάσος και τα χωριά Λάμπεια και Ορεινή στη βόρεια πλευρά.
Αξιοθέατα
Με την είσοδό μας στο Βελημάχι, συναντάμε τους φιλόξενους κατοίκους του, οι οποίοι στις μέρες μας ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και τη γεωργία σε μικρές ποτιστικές εκτάσεις για ιδιόχρηση και καλλιέργεια ζωοτροφών.
Στις γιορτινές εκδηλώσεις και χαρές έρχονται στην κεντρική πλατεία όπου γίνονται τα παραδοσιακά πανηγύρια το καλοκαίρι, στις εορτές της Αγίας Παρασκευής και πολλές φορές της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο.
Κύρια γνωρίσματα του Βελημαχίου στην κεντρική πλατεία του με τα πλατάνια και την πέτρινη βρύση, με τον τρίκλιτο μετά τρούλου «Ιερό Ναό Κοιμήσης της Θεοτόκου», το επιβλητικό καμπαναριό, το Ηρώο Πεσόντων Βελημαχιτών, το ιστορικό παλιό κτίριο που λειτούργησε το Σχολαρχείο, η βρύση Κουλά δίπλα στην πλατεία και στο γεφυράκι, το γραφείο της Κοινότητας με το ξενώνα φιλοξενίας, το σχολείο με την παιδική χαρά και τα εκθέματα του δημοτικού σχολείου Βελημαχίου, το σύγχρονο αθλητικό κέντρο στο δρόμο προς το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και το Καρδαρίτσι, το παλιό σχολείο στη Σούδελη με χρήση του Συλλόγου Σούδελης-Απόσκιας, η «Αγία Τριάδα», η βρύση Γούμενου στην Απόσκια και άλλα πολλά, βρύσες, νερόμυλοι, νεροτριβές, ξωκκλήσια..!
Πρόσβαση στο Βελημάχι
Ερχόμενοι από την Πάτρα ή την Τρίπολη, μέσω του 111 δρόμου Πάτρας-Τρίπολης, συναντάμε τα Τριπόταμα (την αρχαία Ψωφίδα) και κάνουμε στροφή προς το Βελημάχι, όπου φτάνουμε σε μισή ώρα ή 14 χλμ απόσταση.
Όταν ερχόμαστε από την Αθήνα (περίπου 230 χλμ), περνάμε το Αρτεμίσιο όρος και μετά την έξοδο από το τούνελ στρίβουμε δεξιά προς Βυτίνα, Λαγκάδια, Ολυμπία. Περνάμε το Λεβίδι και μετά ακριβώς από τη Βλαχέρνα αν στρίψουμε στον 111 δρόμο προς Καλάβρυτα, Τριπόταμα, Βελημάχι, θα είμαστε σε 1 ώρα περίπου με το ΙΧ από τη Βλαχέρνα, αλλιώς αν συνεχίσουμε ευθεία προς Βυτίνα, Λαγκάδια, τότε στο Σταυροδρόμι θα ανέβουμε προς Τρόπαια, μετά προς τη λίμνη Λάδωνα όπου είναι το ομώνυμο φράγμα, θα περάσουμε τα χωριά Βάχλια, Δήμητρα, Κοντοβάζαινα και Βελημάχι (1,5 ώρες με το ΙΧ από τη Βλαχέρνα). Εναλλακτικά, μετά το Σταυροδρόμι, μπορούμε να συνεχίσουμε έως το Τουμπίτσι και να ανέβουμε περνώντας μπροστά από το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Λάδωνα, προς Βούτση, Μποκοβίνα(Πελέκι), Βελημάχι (50 λεπτά της ώρας με το ΙΧ από το Τουμπίτσι). Αυτή η διαδρομή, μέσω Τουμπίτσι, κυρίως προτιμάται όταν ερχόμαστε από τον Πύργο ή την Αρχαία Ολυμπία.



***  Καστανίτσα Αρκαδίας
Η Καστάνιτσα είναι ορεινό χωριό της Αρκαδίας, χτισμένο στις πλαγιές του Πάρνωνα σε υψόμετρο 840 μέτρων. Ανήκει στα Τσακωνοχώρια, στα χωριά δηλαδή που ιδρύθηκαν από Τσάκωνες. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα των νομών Αρκαδίας και Λακωνίας. Απέχει 72 χλμ από την Τρίπολη και 65 χλμ από την Σπάρτη. 
Κοντινότερα χωριά σε αυτή είναι η Σίταινα που βρίσκεται βορειότερα της σε απόσταση 6 χλμ και ο Πραστός που βρίσκεται ανατολικότερα σε απόσταση 7 χλμ. Ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται σε 402 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Το χωριό διατηρεί αναλλοίωτα στοιχεία της Τσακώνικης παράδοσης και έχει ανακυρηχθεί παραδοσιακός οικισμός.
Το χωριό είναι σκαρφαλωμένο σε μία πλαγιά του Πάρνωνα, σε υψόμετρο 840 μέτρων. Είναι χτισμένο κατά μήκος του αυχένα που συνδέει δύο υψώματα. Διατηρεί αναλλοίωτη την παραδοσιακή τσακώνικη αρχιτεκτονική με τα χαρακτηριστικά πυργόσπιτα με τις στέγες από τοπικό σχιστόλιθο. Στην κορυφή του βόρειου υψώματος πάνω από τον οικισμό, διατηρούνται ερείπια του παλιού πύργου, που χτίστηκε από Βυζαντινούς του Δεσποτάτου του Μυστρά, τον 14ο αιώνα με σκοπό την οχύρωση της περιοχής.
Ιστορικά Στοιχεία
Η Καστάνιτσα ιδρύθηκε από Τσάκωνες οι οποίοι κατέφυγαν στα ορεινά του Πάρνωνα κατά τη διάρκεια των Σλαβικών επιδρομών στην Πελοπόννησο στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1293 μ.Χ. και είναι το πρώτο Τσακωνοχώρι για το οποίο υπάρχει γραπτή αναφορά. Η Καστάνιτσα ήταν χτισμένη πάνω σε πέρασμα στρατηγικής σημασίας, για τη φύλαξη του οποίου είχε χτιστεί κάστρο στην κορυφή του λόφου, πάνω από τον οικισμό, ερείπια του οποίου διατηρούνται μέχρι σήμερα. Αναφορές για το χωριό συνεχίζουν να υπάρχουν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το χωριό έδωσε το παρόν στην επανάσταση του 1821. Οι Καστανιώτες αντιστάθηκαν σθεναρά στα στρατεύματα του Ιμπραήμ, που εισέβαλαν στην περιοχή το 1826, σώζοντας το χωριό από την καταστροφή.
Μετά την απελευθέρωση αποτέλεσε αρχικά έδρα του δήμου Σιταίνης, ο οποίος καταργήθηκε μετά από λίγα χρόνια λειτουργίας και εντάχθηκε στον δήμο Βρασιών. Στο διάστημα 1912-1998 αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα ενώ από το 1999 ανήκει διοικητικά στον δήμο Βόρειας Κυνουρίας.
***

 ~ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2016  :   ~Η Εφημερίδα μας ARFARA NEWS στο αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 01 Ιανουαρίου 2016:  http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-01-2016.html .-  
~ Η Εφημερίδα μας ARFARA NEWS στο αγιάζι της ενημέρωσης Σάββατο 02 Ιανουαρίου 2016 : http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-02-2016.html .-     ~Αθλητικό  Σαββατοκύριακο  02  και 03  Ιανουαρίου  2016  : Εβδομαδιαία Αθλητική   Ελληνική  ενημέρωση  από  Arfara News 2016   : http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2016/01/02-03-2016.html .-   
~Η  Εφημερίδα  μας  ARFARA  NEWS   στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Κυριακή  03  Ιανουαρίου  2016  : http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-03-2016.html .- 
 ~  Η  Εφημερίδα  μας   ARFARA  NEWS  στο αγιάζι  της  ενημέρωσης  Δευτέρα  04  Ιανουαρίου  2016 :  http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-04-2016.html .- ~ΥΓΕΙΑ  γιά  ΟΛΟΥΣ  μας  Δευτέρα  04  Ιανουαρίου  2016 :  http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2016/01/04-2016.html .-  
~Η  Εφημερίδα μας    ARFARA  NEWS   στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τρίτη  05  Ιανουαρίου  2016 :  http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-05-2016.html .- 
~  Η  Εφημερίδα  μας  ARFARA  NEWS   στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τετάρτη  06  Ιανουαρίου  2016 : http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-06-2016.html ,  -                                               
 ~ Η  Εφημερίδα  μας  ARFARA  NEWS   στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης Πέμπτη  07  Ιανουαρίου  2016    :    http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-07-2016.html  .- 

Η  Εφημερίδα  μας  ARFARA  NEWS  στο  αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή  08  Ιανουαρίου  2016   :   http://stamos-dynami.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-08-2016.html .-
   ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις
~  08  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016   Πρώτο  μέρος: http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-                                                                                                                                                

   Αθλητικό  Σαββατοκύριακο  09 και 10 Ιανουαρίου  2016  : http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2016/01/09-10-2016.html .-  
~
'~Η  Εφημερίδα  μας   ARFARA  NEWS στο αγιάζι  της  ενημέρωσης Σάββατο  09 -01-2016 :  http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-09-01-2016.html ,-  
~   Η Εφημερίδα  μας  ARFARA  NEWS  στο αγιάζι της ενημέρωσης  Κυριακή 10  Ιανουαρίου  2016   : http://snsarfara.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-10-2016.html .-  
 ~  Η  Εφημερίδα  μας   ARFARA  NEWS  στο αγιάζι της ενημέρωσης  Δευτέρα 11  Ιανουαρίου  2016 : http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-11-2016.html  .-     Το αγιάζι της ενημέρωσης  Δευτέρα  11 Ιανουαρίου  2016: http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2016/01/11-2016.html .- 
~ Η  Εφημερίδα  μας   ARFARA  NEWS  στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τρίτη  12  Ιανουαρίου  2016 : http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2016/01/arfara-news-12-2016.html .-                                                                                                                                                
~ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις , 2  Ιανουαρίου 2016  , Δεύτερο  μέρος    : http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-    

 
1./~   ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις
~  08  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016   Πρώτο  μέρος:
 http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-  
Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας :
1ο  μέρος  :
ΑΡΦΑΡΑ  Μεσσηνίας
ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Δίλοφο  Ιωαννίνων
Λιχαδονήσια στα Καμένα Βούρλα
Πήδημα  Αρφαρών
Πρίγκηπος στα Πριγκηπονήσια στη θάλασσα του Μαρμαρά
Μονεμβασιά
Κορώνη Μεσσηνίας
Ψαράδες Πρέσπες Φλώρινας
Ψάρι Κορινθίας
Αρναία Χαλκιδικής
Αργοστόλι
Ομορφιές Κρήτης
Ελικώνας Βοιωτίας ανάβαση
Λιμνοθάλασσα  Κοτυχίου και δάσος Στροφυλιάς
Αντίπαρος
Λίμνη Τριχωνίδα
Σαγιάδες Θεσπρωτίας
Νάξος το χειμώνα
Σιδηρόκαστρο Σερρών
Σπήλαια Δράκου Καστοριάς
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ  του χωριού Αρφαρά Καλαμάτας
2./ ~ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις , 2  Ιανουαρίου 2016  , Δεύτερο  μέρος    : http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-   
   Θεματολογία από τις περιηγήσεις-βόλτες στις ομορφιές της Ελλάδα  μας  :              
  2ο  μέρος :
ΆΓΙΟΝ ΟΡΟΣ -ΑΘΩΣ -ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ  ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Βρωμόβρυσης Αρφαρών
Κορέστεια Καστοριάς
Άγιος Νικόλαος Μάνης
Κύθηρα
Κάτω Μερόπη  Ιωαννίνων
Ανάφη
 Μεσσήνη Ν. Μεσσηνίας (Το  Νησί)
Άρτα
Χρυσοβίτσα (Ξηρομέρου) Αιτωλοακαρνανίας
Χαλανδρίτσα Αχαϊας
 Λαύκος Πηλίου
 Μηλιές Πηλίου
 Μέθανα  Πελοποννήσου
Σπέτσες
Γύθειο
Καρπενήσι
Βελημάχι Αρκαδίας
Καστανίτσα Αρκαδίας
~
1./ ~ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ στην όμορφη Ελλάδα μας Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014 :  http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2014/02/11-2014.html ,
 2./ ~ Εκδρομές -διαδρομές στις ομορφιές της Ελλάδας Σ/Κ  17  ΚΑΙ 18  Οκτωβρίου  2015 :  http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2015/10/17-18-2015_16.html .- 
1~ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΟΥ Σάββατο  10  Οκτωβρίου 2015  : http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2015/10/10-2015.html .-    
 2~ ΕΛΛΑΔΑ  ΠΑΝΤΟΥ  Κυριακή  11  Οκτωβρίου  2015  : http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2015/10/11-2015.html .-  

1./ ~   ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις :
 08  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016   Πρώτο  μέρος: http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-      
2./ ~ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΜΑΣ Από τις δικές  μας περιηγήσεις , 2  Ιανουαρίου 2016  , Δεύτερο  μέρος  : http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html .-                                                                                                                                                                                                  
 
~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου