ARFAR -AGIOI THEODOROI

ARFAR -AGIOI  THEODOROI

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

ΜΙΚΡΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

ΜΙΚΡΑ  ΣΚΗΤΗ  ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΑΓΙΟΝ  ΟΡΟΣ  Πέμπτη  18  Απριλίου  2013  :








***  Αναστάτωση στο Άγιο Όρος με... καντήλι που κουνιέται μόνο του
kantili_451240594.jpg
Εκατοντάδες τηλεφωνήματα από πιστούς δέχονται οι μοναχοί στην Ιερά Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης στο Άγιο Όρο, μετά από τη διάδοση της πληροφορίας ότι από την Παρασκευή, 12/4/2013, ένα καντήλι που βρίσκεται μπροστά από την εικόνα του Αγίου Μανδηλίου στο καθολικό του Κυριακού της Αγίας Άννης κουνιέται μόνο του! Σύμφωνα με το "Αγιορείτικο Βήμα", αναμένεται επίσημη ανακοίνωση της Ιεράς Σκήτης μετά από τη σύναξη των γερόντων που θα γίνει έκτακτα μέσα στις επόμενες μέρες για το γεγονός... Όπως αναφέρει η παράδοση, όταν το καντήλι κινείται στις εορτές προμηνύει ευχάριστα γεγονότα, ενώ αντιθέτως όταν κινείται στις καθημερινές ημέρες πιστεύεται ότι πρόκειται για προμήνυμα για δυσμενείς εξελίξεις. Όπως σχολίασε ένας γέροντας στο "Αγιορείτικο Βήμα", "οι μέρες της σαρακοστής που διανύουμε είναι περίοδος μετανοίας και δεν είναι κοινές μέρες του...
0
*** Εκατοντάδες τηλεφωνήματα δέχονται οι πατέρες στην Ιερά Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης στο Άγιο Όρος μετά την αποκάλυψη για το καντήλι που κουνιέται. Πολύς κόσμος δηλώνει την έκπληξή του για το γεγονός.Το καντήλι που βρίσκεται μπροστά από την εικόνα του Αγίου Μανδηλίου  στο καθολικό του Κυριακού της Αγίας Άννης κουνιέται μόνο του από χθες στις 9.00 το πρωί.
Το ''Αγιορείτικο Βήμα'' επικοινώνησε εκ νέου την Παρασκευή το βράδυ και οι ερημίτες που ζουν στη ξακουστή Σκήτη, επιβεβαίωσαν για μία ακόμα φορά ότι το καντήλι κουνιέται συνεχώς.
Η παράδοση αναφέρει, αλλά και όπως έχει αποδειχθεί με τα γεγονότα, ότι όταν το καντήλι κινείται στις εορτές προμηνύει ευχάριστα γεγονότα, ενώ αντιθέτως...
Όταν κινείται στις καθημερινές ημέρες πιστεύεται ότι αυτό το γεγονός είναι ένα προμήνυμα για δυσμενή γεγονότα.
Βέβαια οι μέρες της σαρακοστής που διανύουμε είναι περίοδος μετανοίας και δεν είναι κοινές μέρες του χρόνου, όπως μας είπε γέροντας από τον Άθωνα, θέλωντας έτσι να δώσει μία θετική ένδειξη του γεγονότος.
Πάντως, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η ανακοίνωση της Ιεράς Σκήτης μετά από τη σύναξη των γερόντων που θα γίνει έκτακτα μέσα στις επόμενες μέρες. Πηγή: agioritikovima.gr .-
 
*** Το ιερό λείψανο της Αγίας Άννας στο Άγιο Όρος και η ιστορία του.   
23Ιουλ
  
Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου
Η Σκήτη της Αγίας Άννης βρίσκεται κοντά στη Μονή Αγίου Παύλου και κατοικείται από Έλληνες μοναχούς, οι οποίοι ακολουθούν τον ιδιόρρυθμο βίο. Το κυριακό χτίστηκε το 1752 και τοιχογραφήθηκε λίγο αργότερα. Κατά την παράδοση, τα υλικά για την ανοικοδόμηση του ναού μετέφεραν οι ίδιοι οι μοναχοί, χωρίς να χρησιμοποιήσουν ζώο ή άλλο μεταφορικό μέσο, σε ένδειξη ιδιαίτερης τιμής στην Αγία Άννας
Στο Κυριακό της Σκήτης της Αγίας Άννας στο Άγιο Όρος φυλάσσεται, σαν πολύτιμος θησαυρός, τμήμα του αριστερού ποδιού της Αγίας.
Για το ιερό αυτό λείψανο  υπάρχουν οι εξής πληροφορίες στον Κώδικα  3 της Σκήτης.
«Κάποιος ιερέας, εφοδιασμένος με έγγραφο του Οικουμενικού Πατριάρχη, σε ένα από τα ταξίδια του επισκέφτηκε την πόλη Ερζερούμ (Θεοδοσιούπολη) της Αρμενίας. Στον ναό των Αγίων Μαρτύρων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου υπήρχαν πολλά λείψανα αγίων, μεταξύ των οποίων και το πόδι της Αγίας Άννας. Προκειμένου να μην περιέλθει το λείψανο αυτό σε χέρια αλλοδόξων  το αγόρασε, παίρνοντας πιστοποιητικό από τους Μητροπολίτες Καισαρείας της Καππαδοκίας Επιφάνιο και Χαλδείας  Σίλβεστρο.
Μερικά χρόνια αργότερα δύο Άραβες αρχιερείς, του Πατριαρχείου της Αντιοχείας, περιόδευαν στο Άγιο Όρος για ελεημοσύνη, έχοντας το λείψανο της Αγίας Άννας και το αντίστοιχο πιστοποιητικό γνησιότητας, τα οποία είχαν αγοράσει από τον εν λόγω ιερέα. Φτάνοντας στην Σκήτη της Προβάτας συνάντησαν τον πνευματικό Ματθαίο τον Λέσβιο, που ήταν εξομολόγος του βοεβόδα Κατακουζηνού. Ο  Γέροντας Ματθαίος έχοντας οικονομική άνεση, αγόρασε από τους Άραβες Αρχιερείς το λείψανο του αριστερού ποδιού της Αγίας Άννας μαζί με το πιστοποιητικό  της γνησιότητάς του.
Όταν ο Διονύσιος Γ΄ο  Βάρδαλης επεξέτεινε το Κυριακό της Σκήτης το 1666, οι αδελφοί της Σκήτης αποφάσισαν να αποκτήσουν το ιερό λείψανο της Αγίας Άννας. Έστειλαν αντιπροσωπεία στο κελί του Αγίου Γεωργίου στην Προβάτα, όπου εγκαταβίωνε  ο πνευματικός Ματθαίος ο Λέσβιος. Την αντιπροσωπεία την αποτελούσαν ο πνευματικός Γερμανός και ο πνευματικός Διονύσιος από την Μικρά Αγία Άννα, Λέσβιοι και αυτοί.
Ο Γέροντας Ματθαίος αρνήθηκε στην αρχή να τους δώσει τον πολύτιμο αυτό θησαυρό. Μετά όμως δεκαπέντε μέρες, χωρίς άλλη ενόχληση από τους πατέρες της Σκήτης, πιθανόν μετά από κάποιο θαυμαστό σημείο που είδε, πήγε στην Αγία Άννα και κατέθεσε στο «Κυριακό» το ιερό λείψανο, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα και επιτελεί  πλήθος θαυμάτων.
Ο Επίσκοπος Ροδοστόλου Χρυσόστομος γράφει τα εξής για το ιερό αυτό λείψανο της Αγίας Άννας.
«…Με δέος ατενίζουμε το ιερό λείψανο της Αγίας Άννας –το πάνσεπτο πέλμα του ποδός της συγκεκριμένως –το οποίο παλαιόθεν είναι θησαυρισμένο στο ιερό Βήμα του Κυριακού και ιεροτελεστικώς εξοδεύεται από εκεί καθ΄ ορισμένη στιγμή. Και έχει πολλά να σκεφτεί ο νους μας….
“Aυτό το Άγιο πέλμα έφερε από συλλήψεως και κατά την κυοφορία και από γεννήσεως περιέφερε εν τοις εξής την πρόξενο της σωτηρίας μας Μαρία. Αυτό το άγιο πέλμα ποδηγέτησε την Πανάμωμο Κόρη στις αυλές της Ναζαρέτ για μόλις μια τριετία και συμβάδισε ακολούθως με τα ποδαράκια της Θεόπαιδος Μαριάμ στον Ναό του Σολομώντος,  για να την αποχωρισθεί οριστικώς, αφού νηπιάζουσα την προσήγαγε και την αφιέρωσε κατά αυτοθέλητη υπόσχεση και κατ΄εκπλήρωσιν θείας βουλής στα Άγια των Αγίων για την αγγελική προετοιμασία της για την κοσμοσωτήριο αποστολή της: «…Ἄπιθι τέκνον, τῷ δοτῆρι γενήθητι, καὶ ἀνάθημα, καὶ εὐῶδες θυμίαμα. Εἴσελθε εἰς τὰ ἄδυτα, καὶ γνῶθι μυστήρια, καὶ ἑτοιμάζου γενέσθαι, τοῦ Ἰησοῦ οἰκητήριον, τερπνὸν καὶ ὡραῖον…»
(Απόστιχο Εσπερινού Εισοδίων)
…….Μπροστά μας λοιπόν τώρα, μια ακόμα συγκλονιστική διαχρονική απόδειξις της οικονομίας του Παντάνακτος Θεού. Δεν είναι δυσωδία αποπνέοντα και αποστροφή προκαλούντα, όπως συμβαίνει με τα πτώματα και τα λοιπά έκδοχα των κοινών και δη εν αμαρτίαις τεθνηκότων συνανθρώπων μας, αλλά επιθυμητά προς θέα, αφή και ασπασμό τα τίμια λείψανα των αγίων μελών της Εκκλησίας μας, και μάλιστα εκείνων του αμεσωτάτου περιβάλλοντος του Κυρίου, και, έτι πλέον, των οικογενών της ανθρωπίνης για την σωτηρία μας υποστάσεώς Του.
Εν προκειμένω και υπ’ όψιν έχουμε – πέρα της ως ανωτέρω περιγραφείσης θαυματουργού Εικόνος – το πλησιέστερο προς την Μητέρα Του βιολογικό στοιχείο, μέσα σε πεποικιλμένη αργυροθήκη΄ οφθαλμοφανές δηλαδή, ψηλαφητό, προσκυνητό και ασπαστό το ιερό αυτό κατάλοιπο της μετ’ Εκείνου κατά σάρκα συγγενείας Του μαζί μας. Είναι να χάνη κανείς τον νου του όταν σκεφθή  και εμβαθύνη λιγάκι στα όσα οικονομεί  και εξακολουθεί να ενεργή ο Πανάγαθος Θεός. Χάριτί Του δε υπερβαλλόντως αυτά τα στενώς κατά σάρκα συγγενικά Του πρόσωπα, όχι μόνο εμποδίζουν να μη χαθούμε οι ταλαίπωροι εμείς, αλλά και συντελούν στο να γινώμεθα ‘μέρα με τη ‘μέρα όλο και πιο άξιοι ευσπλαχνίας και ελέους, ακολούθως δε όλο και πιο κατάλληλοι για αγιασμό και για θείες κατακοσμήσεις. Αλοίμονό μας, εν ημέρα κρίσεως, αν δεν επωφεληθούμε αυτών των παροχών και καταξιώσεων.
 
*** Σταυροί εμφανίζονται στην Αγία Σοφία! :
 Σταυροί εμφανίζονται στην Αγία Σοφία!

Ένα απίστευτο φαινόμενο λαμβάνει χώρα στην Αγία Σοφία. Πάνω από τους ασβεστωμένους τοίχους εμφανίζονται σταυροί! Το παράδοξο για όλους εμάς που δεν κατέχουμε την τέχνη της αγιογραφικής είναι ότι τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν από παχύ στρώμα ασβέστη (περίπου δύο δάχτυλα), όπως φαίνεται και σε συγκεκριμένη φωτογραφία, για να καλύψουν τα χριστιανικά σύμβολα και επάνω στον ασβέστη εμφανίστηκαν αυτοί οι σταυροί.Και δίκαια αναρωτιέται ο επισκέπτης, αφού δεν τους έβαψε μετέπειτα κάποιος, είναι δυνατόν να «πότισαν» από τον τοίχο μέχρι την εξωτερική στρώση του σοβά; Και γιατί να εμφανιστούν μόνο οι σταυροί και να μην εμφανιστούν και οι υπόλοιπες τοιχογραφίες-αγιογραφίες, οι οποίες είναι και σε ψηφιδωτή μορφή (δηλαδή αποκλείεται ο «τυχαίος» εμποτισμός, αφού το επιστρωθέν υλικό είναι ψηφίδα);Ακόμη όμως και εάν επρόκειτο για καλυμμένες με σοβά αγιογραφίες, αποτελεί πολύ παράδοξο γεγονός να μην φαίνονται με γυμνό μάτι, αλλά να αποτυπώνονται στον φωτογραφικό φακό! Τότε έχουμε μία παραδοξότητα, που ίσως θα πρέπει να ελεγχθεί.. Αγιογράφος, που έχει εργαστεί και σε ψηφιδωτές εικόνες, λέει χαρακτηριστικά:«Για να καταλάβετε μιλάμε για ένα αδρανές υλικό π.χ. πέτρα (όπως τα ψηφιδωτά) είναι αδύνατον να αποδώσει χρώμα ως χημική αντίδραση στον νωπό σοβά (όχι και μόνο εμπεριέχει ασβέστη) ώστε να απεικονίσει το σχήμα Σταυρού»… Οι σταυροί όπως όλοι παρατηρούμε είναι ορθόδοξοι (ισοσκελείς) βυζαντινοί και αποτελούν σύγχρονο φαινόμενο (των τελευταίων μηνών…).Για την περίπτωση που πρόκειται για μεταλλικούς σταυρούς που οξειδώθηκαν, αγιογράφος είπε: «Και όπως και εσείς θα γνωρίζετε το σίδερο με συνδυασμό με το πέρασμα του χρόνου και τις ατελείωτες καιρικές συνθήκες προκαλεί οξείδωση και το κόκκινο χρώμα (σκουριά) απλώνεται σαν καρκίνωμα. Οπότε σε ένα αριστούργημα σε όλους τους τομείς σε καμία περίπτωση δεν θα βάλανε υλικό από σίδερο… Επίσης, αν μπορείτε να φανταστείτε, όλος ο Ναός και τα άλλα αρχιτεκτονικά κτίσματα σε όλης της Βυζαντινής Περιόδου αποτελείται από κομμάτια κεραμικών, ασβέστη, ποταμίσια άμμος, χαλίκι και ατελείωτα… αυγά!Αξίζει όμως να σταθούμε και στην περίπτωση της μη συμμετρίας των σταυρών με τα υπόλοιπα (μεταγενέστερα προφανώς) ισλαμικά σχήματα. Και αυτή η μη συμμετρία προδίδει πως καμία σχέση δεν έχουν οι σταυροί με την μετέπειτα διακόσμηση του ναού. Κανείς αγιογράφος δεν θα καλλιτεχνούσε παραβιάζοντας την λογική της καλαισθησίας, πόσο δε μάλλον στην περίπτωση του Ναού της Αγίας Σοφίας που αποτελούσε (και συνεχίζει να αποτελεί) πραγματικό κόσμημα στον χώρο της τέχνης και της αρχιτεκτονικής.Πώς εξηγείται όμως πως οι σταυροί βρίσκονται παντού μέσα στην Αγία Σοφία και συγκεκριμένα στα τέσσερα θολωτά σημεία; Κάποιοι μιλούν για θαύμα…(στην φωτογραφία βλέπετε το αρκετά μεγάλο πάχος του σοβά, που φρόντισαν να βάλουν οι Τούρκοι για σειρά εκατονταετιών, προκειμένου να αποκρύψουν με απόλυτη βεβαιότητα τις αγιογραφίες και τα ψηφιδωτά του Ναού της Αγίας Σοφίας). (tromaktiko.blogspot.com)

*** Απάντηση Γέροντος Παϊσίου στο ερώτημα ποιο κόμμα πρέπει να ψηφίζουν οι χριστιανοί

Σε ερώτηση ποιο κόμμα πρέπει να ψηφίζουν οι χριστιανοί, ο Γέροντας Παΐσιος απάντησε αλληγορικά: «Να προτιμάτε τις ελιές που δεν έχουν δάκο. Αν δεν υπάρχουν τέτοιες, να προτιμάτε εκείνες που έχουν λιγότερο δάκο. Φαίνονται αυτές ποιες είναι».    

Είπε άλλη φορά ο Γέροντας: «Το κράτος πολλές φορές από αετός που πρέπει να είναι, γίνεται κόρακας που κατασπαράσσει τους πολίτες του. Μπορεί με τα λόγια να κόβεται γι’ αυτούς, αλλά δεν κάνει τίποτε».

Από το βιβλίο του Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ – Καταγραφή διδαχών του π. Παϊσίου, σελ. 48 και 50. -

***Ο πόνος στη ζωή μας
Ο πόνος στη ζωή μας
Είναι γεγονός αναντίλεκτο πως ο πόνος αποτελεί μια βασική πτυχή της ζωής του μεταπτωτικού ανθρώπου και συνυφαίνεται με το διφυές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο Μέγας Βασίλειος, δίνοντας τη διάσταση και το διφυές του ανθρώπινου προσώπου, παρατηρεί: «΄Ανθρωπος εστίν νους και προσφόρως τη πρεπούση σαρκί ενδεδυμένος». Δηλαδή ο άνθρωπος είναι κράμα υλικό και πνευματικό. Η υλική του υπόσταση συνδέεται με το σώμα ενώ η πνευματική του υπόσταση με την ψυχή, η οποία κατά το μεγάλο αυτόν Πατέρα της Εκκλησίας μας «Νοερά ουσία εστίν». Υπ’ αυτήν την έννοια, έχουμε δύο είδη πόνου, το σωματικό και τον ψυχικό.
Κατά την Πατερική Γραμματεία: «Μηδενός των ανθρώπων ο βίος όλος μακάριος εστίν». Δηλαδή κανενός ανθρώπου η ζωή δεν ταυτίζεται απόλυτα με την ευτυχία. Περισσότερες είναι οι λύπες και ο πόνος παρά οι χαρές.  Άλλωστε, μην ξεχνούμε πως το κλάμα είναι η πρώτη επαφή του ανθρώπου με τον κόσμο μόλις γεννηθεί.
Για τους Πατέρες της Ανατολής, μόνο ο Τριαδικός Θεός ως απαθής στέκει πιο πάνω από τον πόνο. Λέει γι’ αυτό ο Μέγας Βασίλειος: «Το γαρ δια παντός ευ πράττειν μόνο Θεού εστίν».
Πρέπει να τονίσουμε πως η Πατερική σοφία ασφαλώς δεν επικροτεί τον πόνο αλλά προσδίδει σ’ αυτόν, όταν αντιμετωπίζεται θεοπρεπώς, σωτηριολογικές προεκτάσεις. Μ’ αυτό το σκεπτικό ο Ιερός Χρυσόστομος αναφέρει: «Τίποτε δεν αποδιώχνει την πονηρία και τις μικρότητες, όπως ο πόνος και η αρρώστια, γιατί καταφέρνουν να μαζέψουν το νου του ανθρώπου που σκορπίζεται στα υλικά και εφάμαρτα πράγματα και να τον στρέψουν προς τον εαυτό του και σε τελευταία ανάλυση, να τον οδηγήσουν προς το Θεό του».
Ο άνθρωπος λοιπόν που πονεί, που είναι άρρωστος, είναι σε θέση να φιλοσοφεί σωστά τη ζωή και να ιεραρχεί τις αξίες της, κάτι που πολλές φορές αδυνατεί να κάνει ο άνθρωπος, ο άσχετος με τον πόνο και την αρρώστια, που έχει την ψευδαίσθηση πως είναι αιώνιος πάνω στη γη και κατατρύχεται από τα πάθη, τις αδυναμίες και τις μικρότητες. ΄Ετσι, κατά τον ΄Αγιο Μάξιμο τον Ομολογητή: «Πολλές φορές ο Θεός επιτρέπει τον πόνο στη ζωή μας για να εμβαθύνομε στο αληθινό και ουσιώδες νόημά της και να μάθουμε να απορρίπτουμε τα δευτερεύοντα και επουσιώδη».
Ο πόνος και στις δύο διαστάσεις του, είτε ως σωματικός, είτε ως ψυχικός, θεωρείται από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως όρος απαραίτητος για τη μόρφωση και την καλλιέργεια των αρετών από τον άνθρωπο. Ο ΄Αγιος Διάδοχος ο Φωτικής, ένας μεγάλος φιλοκαλικός πατέρας, σημειώνει: «Ο άνθρωπος εάν μη δια πόνου δοκιμασθεί, ου δύναται χωρήσαι τη σφραγίδι της του Χριστού αρετής».
Στην Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία μας ο πόνος και οι θλίψεις θεωρούνται ως «χαλινός, χαλινούν το ανθρώπινο φύσημα» δηλαδή κατά τη θεολογία του Αγίου Ιωάννη του Καρπάθιου, στον οποίο ανήκει η πιο πάνω θέση, ο πόνος ταπεινώνει τον άνθρωπο, φυγαδεύει την αλαζονεία και την έπαρση και καθιστά το ανθρώπινο πρόσωπο δεκτικό της Θείας Χάριτος.
Σάββα Αλεξάνδρου Θεολόγου       Βοηθού Διευθυντή Α΄ Λανιτείου Λυκείου Β’
 

***  Λόγος στην Αγία Ανάσταση του Χριστού
resurrection3   ΑΓΙΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥΟ Ήλιος της δικαιοσύνης ο τριήμερος ανέτειλε σήμερα κι᾽ ολόκληρη εφώτισε την πλάση. Ο τριήμερος και προαιώνιος Χριστός, η Αμπελος η αληθινή, καρποφόρησε και τον κόσμο πλημμύρισε από χαρά. Την αβασίλευτη αυγή ας δούμε. Πριν έρθη η αυγή, ας τη δούμε σήμερα και απ᾽ τη φωτοπλημμύρα ας γεμίσουμε από χαρά.
Τις πόρτες του Άδη ανοίγει ο Χριστός και οι νεκροί σηκώθηκαν από τον ύπνο. Αναστήθηκε ο Χριστός που ανασταίνει τους πεσμένους και ανάστησε μαζί Του τον Αδάμ. Αναστήθηκε ο Χριστός, Αυτός που ανασταίνει όλους και ελευθέρωσε την Εύα απ᾽ την κατάρα. Αναστήθηκε ο Χριστός που Αυτός μόνος ανασταίνει και χαροποίησε τον ακατάστατο πρώτα κόσμο, σε όλα το ρυθμό και την τάξη εγκαθιστώντας. Αναστήθηκε ο Κύριος, όπως αυτός που κοιμάται, και τους εχθρούς Του όλους τους χτύπησε και τους ντρόπιασε. Αναστήθηκε και δώρησε χαρά σ᾽ όλη την κτίση. Αναστήθηκε και άδειασε η φυλακή του Άδη. Αναστήθηκε και τη φθορά της φύσης σε αφθαρσία τη μετάλλαξε. Αναστήθηκε ο Χριστός, κι᾽ αποκατάστησε τον Αδάμ στην παλιά δόξα της αθανασίας.
Η νέα κτίση, πού φέρνει ο Χριστός, με την Ανάστασή Του ανανεώνεται. Με τη νέα ομορφιά του Χριστού ας στολισθούμε· η Εκκλησία του Χριστού ο καινούργιος ουρανός γίνεται σήμερα, ένας ουρανός πιο λαμπρός από τον ουρανό που αντικρύζομε. Γιατί δεν περιμένει τον ήλιο που κάθε μέρα βασιλεύει, αλλά τον Ήλιο που υψωμένο στο Σταυρό τον ντράπηκε τούτος ο δούλος ήλιος και χάθηκε. Έχει τον ήλιο, που γι᾽ αυτόν είπε ο προφήτης· θ᾽ ανατείλη για τους φοβισμένους τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Ιησού, Ήλιο που την Εκκλησία καταυγάζει φωτεινός και αιώνιος. Γι᾽ αυτόν λέει η Γραφή· «Ο Ήλιος βγήκε στη γη και ο Λώτ μπήκε στη Σιγώρ». Ο Λώτ προτυπώνει το Νόμο και Σιγώρ σημαίνει μικρότητα. Αυτός ο Ήλιος κάνει σοφούς τους άσοφους. Αυτός ο Ήλιος είναι το θεμέλιο της πίστεώς μας. Γι᾽ αυτόν τον Ήλιο της δικαιοσύνης, το Χριστό, έχει γίνει ουρανός η Εκκλησία και δεν έχει φεγγάρι που μεγαλώνει και μικραίνει, αλλά χάρη, που λάμπει πάντα. Δεν ανατέλλει κάποια κινούμενα αστέρια, αλλά αστέρια νεοφώτιστα μέσα από την κολυμβήθρα. Δεν έχει βροχερά σύννεφα η Εκκλησία, αλλά δασκάλους θεολόγους. Δεν κρέμεται πάνω σε θολά νερά, αλλά έχει θεμελιωθεί πάνω στα ιερά δόγματα. Δεν φέρνει χειμωνιάτικη βροχή και δεν συγκινεί τους ανθρώπους με φωνές αγριοπουλιών αλλά με τις ομιλίες των δασκάλων.
«Αυτή είναι ημέρα, που δημιούργησε ο Κύριος. Ας νιώσωμε την πνευματική της αγαλλίαση και τη θεϊκή ευφροσύνη της». Αυτή είναι για μας η πιο γιορτινή απ᾽ όλες τις εορτές. Αυτή είναι η εορτή, για την οποία το Άγιο Πνεύμα μας προτρέπει και μας λέει: «Ετοιμάστε εορτή κρατώντας πυκνόφυλλα κλαδιά ως τις άκρες του θυσιαστηρίου».
Αυτή είναι όλου του κόσμου η εορτή, που τον ανακαινίζει και τον σώζει. Αυτή η εορτή είναι όλων των εορτών η κορυφή και η ακρόπολη· αυτή είναι ημέρα πού την ευλόγησε ο Θεός και την αγίασε, γιατί αυτή τη μέρα σταμάτησε από όλα τα έργα Του, ολοκληρώνοντας τη σωτηρία των ζωντανών και των νεκρών. Τη μέρα αυτή σταμάτησε των μολυσμένων ειδωλολατρών τις τελετές και τους χορούς. Τη μέρα αυτή σταμάτησε τη δύναμη όλων των εχθρών. Τη μέρα αυτή σταμάτησε την κνίσσα και τις ειδωλικές θυσίες· αυτή τη μέρα σταμάτησε τη δύναμη του τυράννου και εξουδετέρωσε το κεντρί του θανάτου. Σ᾽ αυτή σταμάτησε τις Ιουδαϊκές θυσίες και τις πρωτομηνιές· σ᾽ αυτή έβαλε καινούργιους νόμους και κανόνες στη χτίση· σ᾽ αυτή σταμάτησε το Πάσχα του Μωσαϊκού νόμου και των Ιουδαίων και ολοκλήρωσε κάθε τύπο, σκιά και προφητεία.
Κατά το Πάσχα μας, το Πάσχα το αληθινό, θυσιάστηκε ο Χριστός και ιδού η καινούργια χτίση του Χριστού, η καινούργια πίστη του Χριστού, οι καινούργιοι νόμοι, ο καινούργιος λαός του Θεού. Καινούργιος, όχι παλιός Ισραήλ και νέο Πάσχα, νέα και πνευματική περιτομή· νέα και αναίμακτη θυσία· νέα και θεϊκή Διαθήκη.
Σήμερα ανανεωθείτε και «πνεύμα ευθές», νέο φρόνημα, εγκαταστείστε στις καρδιές σας, για να δεχθείτε της νέας κι αληθινής εορτής τα μυστικά και να δοκιμάσετε σήμερα τρυφή ουράνια, πραγματική και να φύγετε φωτισμένοι στα μυστικά του νέου Πάσχα και που δεν παλιώνουν, και πήραν τη θέση των αντίστοιχων μυστικών του παλιού, για να αντιληφθείτε πόση είναι η απόσταση και η διαφορά των δικών μας από τα Ιουδαϊκά και ποιά σύγκριση μπορεί να σταθεί των άδειων τύπων με την αλήθεια. Ας αρχίσουμε το λόγο για την Ανάσταση του Χριστού και την εμφάνισή Του απ᾽ αυτό το σημείο.
Έστειλε κάποτε ο Θεός από ψηλό βουνό για τη σωτηρία του λαού το νομοθέτη Μωυσή, για να φέρη τον τύπο του νόμου. Στάλθηκε κι ο νομοθέτης Κύριος, Θεός από Θεό, όρος από όρος της ουρανίας οροσειράς για τη σωτηρία του λαού μας, που είναι η αλήθεια. Αλλά ο Μωυσής έδωσε ελευθερία από το Φαραώ και τους Αιγυπτίους, ενώ ο Χριστός μας ελευθέρωσε από το διάβολο και τους δαίμονες. Ο Μωυσής σκότωσε κι έθαψε στην άμμο εκείνον τον Αιγύπτιο που νίκησε τον Ιουδαίο. Θανάτωσε κι ο Χριστός το διάβολο, εξαποστέλλοντάς τον στην άβυσσο. Συμφιλίωσε ο Μωυσής τους δύο αδελφούς του που φιλονικούσαν· συμφιλίωσε κι ο Χριστός τους δύο λαούς Του, ενώνοντας τα ουράνια με τα επίγεια. Εκεί η κόρη του Φαραώ ήρθε να λουστεί και βρήκε και πήρε τον Μωυσή. Η Εκκλησία, κόρη του Χριστού, με το Βάπτισμα παίρνει το Χριστό, όχι τριών μηνών από το κοφίνι, όπως τον Μωυσή, αλλά τριήμερον από τον τάφο αντί του Μωυσή. Εκεί τυπικά και νύχτα έκαμε ο Ισραήλ το Πάσχα του· εδώ μέσα στο φώς της ημέρας εορτάζομε το Πάσχα. Εκεί στης ημέρας το βράδιασμα· εδώ στο τέλος των χρόνων αυτού του αιώνα. Εκεί τα πορτόφυλλα σημαδεύτηκαν με το αίμα· εδώ των πιστών οι καρδιές σφραγίζονται με το Αίμα του Χριστού. Εκεί ήταν θυσία νυχτερινή και σε ώρα νύχτας έγινε της Ερυθράς το πέρασμα· εδώ είναι σωτηρία και φωτεινή η Ερυθρά θάλασσα του Βαπτίσματος και με τη φωτιά του Πνεύματος φωτίζει· εδώ αληθινά Πνεύμα Θεού πνέει και φανερώνεται πάνω στο ίδιο νερό και συντρίβει την κεφαλή του δράκοντα άρχοντα των δρακόντων, των δαιμονικών λαών του διαβόλου. Εκεί ο Μωυσής σώζει τους Ισραηλίτες με νυχτερινό βάπτισμα· εκεί το σύννεφο γίνεται σκέπη του λαού· στο λαό του Χριστού η δύναμη του Υψίστου ρίχνει τον ευεργετικό ίσκιο της. Εκεί για τη σωτηρία του λαού χόρεψε η Μαρία, του Μωυσή η αδελφή: εδώ που γίνεται η σωτηρία των Εθνικών η Εκκλησία του Χριστού στο σύνολό της γιορτάζει. Εκεί στην πέτρα τη φυσική καταφεύγει ο Μωυσής για νερό· εδώ στην πέτρα της πίστεως, τον Χριστό, καταφεύγει ο λαός. Εκεί οι πλάκες του νόμου συντρίβονται προμηνύοντας ότι κάποτε θα παρέλθει και θα παλιώσει ο νόμος· εδώ αμετάβλητοι οι θεϊκοί νόμοι σώζονται. Εκεί το μοσχάρι καιγόταν στη φωτιά για τιμωρία του λαού· εδώ θυσιάζεται ο Αμνός του Θεού για του λαού τη σωτηρία. Εκεί με το ραβδί η πέτρα δέχεται κτύπημα· εδώ η Πέτρα, ο Χριστός δέχεται τρύπημα στην πλευρά. Εκεί βγαίνει απ᾽ την πέτρα νερό· εδώ Αίμα και νερό πηγάζει απ᾽ τη ζωοποιό πλευρά. Εκείνοι δέχτηκαν απ᾽ τον ουρανό το κρέας των ορτυκιών· εμείς απ᾽ τα ουράνια ύψη δεχόμαστε το περιστέρι του Πνεύματος. Εκείνοι πρόσκαιρο μάννα έφαγαν και πέθαναν· εμείς τον Αρτο τρώμε για να ζούμε στον αιώνα. Μα εκείνα, παλιά πράγματα και σκιές ψεύτικες πάλιωσαν και τελείωσαν· του δικού μας λαού η πίστη αυξάνει και θάλλει και μένει παντοτεινά.
Αυτή είναι η προτύπωση του δικού μας Πάσχα· το σκιερό πέρασμα των διατάξεων του νόμου. Έτσι πρέπει να κοιτάξεις την εορτή και έτσι να εξετάσεις τα όσα ο Μωυσής και οι Προφήτες λένε για την ημέρα· η Ανάσταση θα σε πείσει, γιατί όλους τους έχει η απιστία τυλίξει. Είναι πολλοί οι τύποι της εορτής και απερίγραπτοι για την Ανάσταση από τους νεκρούς και τη συνέχιση της ζωής. Αξιόπιστος μάρτυράς της, είναι η θυσία του Ισαάκ· τύπος της ο λάκκος του Ιωσήφ, όπου τον έρριξαν τ᾽ αδέλφια του και απ᾽ όπου βγήκε αθάνατος· τύπος της ο λάκκος του Ιερεμία, όπου μια φορά από τη φθορά και το βόρβορο βγήκε. Του Χριστού την Ανάσταση υποτυπώνει το κήτος του Ιωνά, από όπου βγήκε σε τρεις μέρες. Έχεις στη διάθεσή σου κι άλλο σημάδι για το δεσμωτήριο του Άδη, το δεσμωτήριο του Ιωσήφ, όπου τον κατασφάλισε η παράνομη συναγωγή κι απ᾽ όπου βγήκε αβλαβής έπειτα από τρία χρόνια, όπως βγήκε ο Χριστός σε τρεις μέρες από τους νεκρούς. Μαζί μ᾽ αυτούς κι ο Δανιήλ με το λάκκο των λεόντων προτυπώνει τον τάφο του Σωτήρα, απ᾽ όπου βγήκε ο Ιησούς και σώθηκε από τον Άδη και το θάνατο, όπως από λιοντάρια. Με αυτά να ελέγξεις τους Ιουδαίους και να τους επιτιμήσεις. Έτσι ν᾽ απολογηθείς για το πάθος και την Ανάσταση του Χριστού. Αυτά τα όπλα σύμμαχος σου χαρίζει ο λόγος· αυτά τα μυστήρια σου διδάσκει η εορτή.
 
*** Αγνή Παρθένε - Ψάλλουν οι μοναχοί της Σιμωνόπετρας (Ποίημα Αγίου Νεκταρίου)
Αγνή Παρθένε ψάλλουν οι μοναχοί της Σιμωνόπετρας. Ένα ποίημα του Αγίου Νεκταρίου του Αιγίνης.
Η παράδοση λέει ότι τον 19ο αιώνα μ.Χ παρουσιάστηκε η Υπεραγία Θεοτόκος στον Άγιο Νεκτάριο και του ζήτησε να γράψει έναν ιδιαίτερο ύμνο που θα του τον έψαλλαν Αγγελικές χορωδίες για να τον καταγράψει...
Ακολουθήστε τον ύμνο της Υπεραγίας μας Θεοτόκου διαβάζοντας και ψάλλοντας τα Θεία λόγια.

Αγνή Παρθένε Δέσποινα, άχραντε Θεοτόκε,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Παρθένε μήτηρ άνασσα, πανέδροσέ τε πόκε.
Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Υψηλότερα Ουρανών, άκτίνων λαμπρότερα,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Χαρά παρθενικών χορών, αγγέλων υπέρτερα,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Εκλαμπροτέρα Ουρανών, φωτός καθαρότερα,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Τών Ουρανίων στρατιών, πασών άγιωτέρα

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Μαρία άειπάρθενε, κόσμου παντός κυρία

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Αχραντε Νύμφη Πάναγνε, Δέσποινα Παναγία,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Μαρία νύμφη άνασσα, χαράς ημών αιτία,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Κόρη σεμνή βασίλισσα, Μήτηρ ύπεραγία,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Τιμιωτέρα Χερουβείμ, ύπερενδοξοτέρα

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Των ασωμάτων Σεραφείμ, των Θρόνων υπέρτερα,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Χαίρε τό άσμα Χερουβείμ, Χαίρε ύμνος αγγέλων

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Χαίρε ώδή των Σεραφείμ, Χαρά των αρχαγγέλων

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Χαίρε ειρήνη και χαρά, λιμήν της σωτηρίας

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Παστός τοϋ λόγου ιερά, άνθος της αφθαρσίας,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Χαίρε παράδεισε τρυφής, ζωής τε αιωνίας,

Χαϊρε Νύμφη ανύμφευτε.

Χαίρε τό ξύλον της ζωής, πηγή αθανασίας,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Σέ ικετεύω Δέσποινα, Σέ, νϋν, επικαλούμαι,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Σέ δυσωπώ Παντάνασσα, Σήν χάριν έξαιτοϋμαι,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Κόρη σεμνή και άσπιλε, Δέσποινα Παναγία,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Θερμώς επικαλούμαι Σε, Ναέ ηγιασμένε,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Αντιλαβού μου, ρϋσαι με, από τοϋ πολεμίου,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Και κληρονόμον δειξόν με, ζωής της αιωνίου,

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
 
~**  ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2013  :


 
~ http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.gr/2013/04/01-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Δευτέρα 01 Απριλίου 2013 .-
~ http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/04/02-2013.html , Το  αγιάζι  της ενημερωσης  Τρίτη  02  Απριλίου  2013.- 
~ http://snsstamoskal.blogspot.gr/2013/04/03-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη 03 Απριλίου 2013 .-
 ~ http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/04/04-2013.html  , ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ - Θέματα υγειας Πέμπτη 04 Απριλίου 2013.-
~ http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2013/04/to-04-2013.html , To  αγιάζι  της  ενημέρωσης Πέμπτη 04 Απριλίου  2013.-
 ~ http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2013/04/05-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης Παρασκευή 05  Απριλίου  2013 .-
~ http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2013/04/05-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 05 Απριλίου 2013.-
~ http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2013/04/05-2013.html?spref=fb , Γ΄ Χαιρετισμοί Παρασκευή 05 Απριλίου 2013 στην Ι.Μ. Παναγία Μαλεβή Αγίου Πέτρου Αρκαδίας .-
~ http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2013/04/06-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Σάββατο  06 Απριλίου  2013 .-
~ http://snsarfara.blogspot.gr/2013/04/07-2013.html , Το  Κυριακάτικο  αγιάζι  της  ενημέρωσης 07  Απριλίου   2013 .-
~  http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2013/04/08-2013.html , Το  αγιάζι  της ενημέρωσης Δευτέρα  08 Απριλίου  2013.-
~ http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2013/04/08-2013.html , Η  Εφημερίδα  της Δευτέρας 08  Απριλίου  2013 .-
~ http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/04/08-2013.html , Αναδημοσίευση Δευτέρα 08 Απριλίου 2013 ΕΝ ΟΥΡΑΝΕΙΣ .-                              
~ http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/04/09-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης από την εφημερίδα μας Τρίτη 09 Απριλίου  2013.-
~ http://stamos-dynami.blogspot.gr/2013/04/10-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη 10 Απριλίου 2013 .-
~ http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2013/04/10-2013.html , Υγεία  γιά  όλους  μας -Θέματα  Υγείας Τετάρτη  10  Απριλίου  2013  ,   ΟΛΑ  ΓΙΑ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ  ΜΑΣ !!!!
~ http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/04/11-2013.html  , Το αγιάζι της ενημέρωσης Πέμπτη 11 Απριλίου 2013 .-
~ http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.gr/2013/04/12-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης Παρασκευή 12  Απριλίου  2013  Δ΄ Χαιρετισμοί στον Μυστρά  Λακωνίας.-
~  http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/04/13-2013.html , Άρωμα ενημέρωσης στο αγιάζι του Σαββάτου 13 Απριλίου 2013.-
~  http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2013/04/13-14.html  , Άρωμα  ενημέρωσης   Σαββατοκύριακου 13  και  14  Απριλίου  2013 .-
 ~ http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2013/04/15-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Δευτέρα 15 Απριλίου 2013.-
~ http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.gr/2013/04/15-2013.html , Ελεύθερες  θέσεις -απόψεις -απόψεις Δευτέρα  15 Απριλίου  2013 .-
~ http://snsstamoskal.blogspot.gr/2013/04/16-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης στην εφημερίδα Τρίτη 16 Απριλίου 2013 .-
~ http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/04/17-2013.html ,Το  αγιάζι της  ενημέρωσης Τετάρτη  17  Απριλίου  2013.-
~ http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2013/04/18-2013.html , Το  αγιάζι της  ενημέρωσης  Πέμπτη  18  Απριλίου  2013 .-
~ http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/04/18-2013.html , ΜΙΚΡΑ  ΣΚΗΤΗ  ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΑΓΙΟΝ  ΟΡΟΣ  Πέμπτη  18  Απριλίου  2013.-
 
~ http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2013/04/19-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 19 Απριλίου 2013 .-

~
 http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/04/19-2013.html , ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Παρασκευή 19 Απριλίου 2013 .-
 
 

 *** ΜΕΝΟΥΝΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ 2012 - 20133 : ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ …..






~* * http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post_21.html , Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .- (1) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post_22.html , Πέμπτη, 22 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .- (2)
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/3.html , Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ (3) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/4.html , Σάββατο, 24 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (4) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/5.html , Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (5) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/6.html , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (6) : Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012 ,.-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/7.html , Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/12/8_18.html ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (8) .- ,
~** http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/01/19-20-01-2013.html , ΜΕΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ , ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Σ/Κ 19 και 20 -01 -2013 στο Χιονοδρομικό Χελμού Καλαβρύτων.- (9).-
*** *** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2013/02/9-10-2013.html , ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ -video , Σ/Κ 09καί 10 Φεβρουαρίου 2013 .-(10).-
~**  http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html ,  ΜΕΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ !!!! διαδρομές - εκδρομές ...... περιηγήσεις .....
Επίσκεψη στα Φιλιατρά γιορτή αγιορτή Αγίου Χαραλάμπου ,Μιά ημερήσια διαδρομή , Σάββατο 09 Φεβρουαρίου 2013 .- (11) .-
~**  http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/03/27-2013.html , ΜΕΝΟΥΜΕ  ΖΟΥΜΕ  ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ  ΕΛΛΑΔΑ  :
Τετάρτη 27 Μαρτίου  2013 .-  (12α)
~** http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/02/19-2013.htmln , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ .-
~* http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2013/03/28-2013.html , Η Ελλάδα μέσα από φωτογραφίες 28 Μαρτίου 2013 .-


AGIO  OROS
Η Χερσόνησος του Αγίου Όρους (ΑΟ), ο βορειοανατολικός δάκτυλος της γιγαντιαίας µυθικής παλάµης της Χαλκιδικής, που εισέρχεται σε βάθος 60 και πλέον χιλιοµέτρων στο Αιγαίο πέλαγος, κατέχει έκταση 332,5 τετρ. χιλιοµέτρων.
Η κατάσταση εδαφολογικά χαρακτηρίζεται ανώµαλη: λοφοσειρές που αρχίζουν από τη Μεγάλη Βίγλα, παραλλήλως κατευθυνόµενες προς το νότιο άκρο, παρατάσσονται, για να στηρίξουν στην απόληξη τους, τον µυθικό πέτρινο γίγαντα Άθω, ύψους 2.035 µέτρων. Η γη είναι κατάφυτη, χωρίς να είναι ιδιαίτερα λιπαρή. Γίνεται όµως τέτοια στους κήπους των σκηνωµάτων, όπου, αιώνες µοναστικού µόχθου, δηµιούργησαν γη καρπερή, από φυσικό λίπασµα, φυλλόχωµα µεταφερµένο από το δάσος.Η Χερσόνησος, πριν καθιερωθεί σε µοναχοπολιτεία, αποτελούσε τον τόπο όπου κατοικούσαν φύλα «δίγλωσσα», «Xαλκιδικόν ένι βραχύ, το δε πλείστον Πελασγικόν». Οι κοινότητές τους δεν ήταν παρά «µικρά πολίσµατα», ολιγάνθρωπα και περιορισµένης ιστορικής σηµασίας (Θουκυδίδης ΙV 109 - Στράβων VII 35). Ορισµένες πόλεις, εντός των ορίων της Χερσονήσου, µας είναι γνωστές: «∆ίον, Ολόφυξος, Ακρόθωον, Θύσσος, Κλεωναί» (Ηρόδοτος VII 22). Εκτός δε Χερσονήσου, βρίσκονται οι πόλεις : Πάνορµος, Στρατονίκη, Άκανθος, Σίγγος, Απολλωνία, Στάγειρα, Αµφίπολις, Γαληψός, Όλυνθος, Άσσα, Πύλωρος, Σίγγος, Σάρτη, Τορώνη, Ποτείδαια, Ουρανούπολις κ α. (Κλαύδιος Πτ., Γεωγρ. Υφ. 13, 11 - Ηρόδοτος V11 122. - Στράβων V11 35. - Στέφ. Βυζ., εκδ. Meinekii, 6. 65, 135, 229, 523, 557, 685).Ο Άθως συνέδεσε την ιστορία και µε δύο καταποντισµούς στόλων. Ο πρώτος συνέβη το 492 π.χ. όταν ο στρατηγός των Περσών Μαρδόνιος εκστρατεύει κατά των Αθηνών και της Ερέτριας. Στους βράχους του Νυµφαίου βυθίζονται τα 300 πλοία εκείνου, µαζί µε 20.000 οπλίτες. Το 411 π.χ. βυθίζονται 50 Σπαρτιάτικα πλοία, µε ναύαρχο τον Επικλέα (∆ιόδωρος Σικ., Βιβλ. Ιστ. XIII 41, 1-3). Ο εποικισµός του Άθω είναι αρχαιότατος και χάνεται στην αχλύ της πρωτοϊστορίας. Ως πρώτοι έποικοι αναφέρονται Πελασγοί από τη Λήµνο (Στράβων VII 35,). Μετά την λήξη του Τρωϊκού πολέµου, το 1184 π.χ. ,µεγάλες περιοχές κοντά στην Τροία, µέχρι και τη Χαλκιδική, βρίσκονται έρηµες και ακατοίκητες. Τότε δύο δυναµικές πόλεις της Εύβοιας, η Ερέτρια και η Χαλκίς, αλλά και η Άνδρος, πολίζουν τη Χαλκιδική, φυσικά και τον Άθω (Θουκυδ., IV 109 . - Στράβων Χ 8 VIII 31. - Στέφανος Βυζ. Όπ. π. σ. 685). Το επίτευγµα που πρέπει να αναφερθεί από την αρχαιότητα είναι το ότι κατά το 481 ολοκληρώθηκε η κατασκευή της διώρυγας του Άθω από τον Ξέρξη που διήρκεσε 3 χρόνια (Ηρόδοτος VII 22. - Στράβων VII 35. - Aίλιος Αριστ. - Παναθηναϊκός 120 - 122 και 126 - 128). Στη µυθολογία ο Άθως κατέχει µέρος σηµαντικό, αφού ήταν αφιερωµένος στο ∆ία (Αισχύλος, Αγαµέµνων 282. - Ησύχιος, στη λ. «Άθωος»). Την κορυφή του πατούσαν µόνο οι Θεοί, στο διάβα τους από τόπο σε τόπο, (Όµηρος Ξ 224 - 230). Ή έπεµπαν φρυκτωρίες, «λαµπρόν σέλας», επί µεγάλων κοσµοϊστορικών γεγονότων, όπως η πτώση της Τροίας (Αισχύλος, όπ. π.). Κατά το µεγάλο κοσµοϊστορικό και κοσµοχαρµόσυνο γεγονός του ευαγγελισµού των εθνών, ο Άθως δέχθηκε, πάλι, «λαπρόν σέλας», για να το καταπέµψει εν τω δέοντι καιρώ. Ο Απόστολος Παύλος και οι λοιποί θετοί συνοδοί του, περνούν πλάι του, «διοδεύοντες Αµφίπολιν και Απολλωνίαν» (Πρξ. Ιγ’ 1). Εκχριστιανίζεται ταχύτατα, παρασκευαζόµενο την εσόµενη απογείωσή του. Με τον ισλαµικό επεκτατισµό, από τον Ζ’ αι., τα πολίσµατα του Άθω, δεχόµενα συχνές επιδροµές βάρβαρων φύλων, ερηµώνονται, επί ένα, ίσως και δύο αιώνες, ως προάγγελος της εισόδου σε µια νέα κλήση. Ο πρώτος οικιστής, ο οποίος και εγκανιάζει τη νέα κλήση του Άθω είναι ο Άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης (Η’ αι.). Ο Πατήρ ασκήτευσε εδώ επί 53 χρόνια, χωρίς να συναντήσει άνθρωπο. Μετά την κοίµησή του, το µυροβλύζον σκήνος του, αλλά και η φήµη των ασκητικών παλαισµάτων του, ελκύουν τους πρώτους µιµητές, προερχόµενους µάλλον από την Παλαιστινιακή γη, ξεριζωµένοι από τις µοναστικές τους εστίες, λόγω της ισλαµικής προέλασης, Τούτο επιβεβαιώνεται και από τη χρήση ονοµασιών Παλαιστινιακών µονών στον Άθω. Όλοι τούτοι απετέλεσαν και την πρώτη ζύµη της Αγιορείτικης µοναχοπολιτείας, γι’ αυτό και επειδή είχαν ιστορία εικονόφιλης δράσης, συµµετείχαν στη Ζ’ Οικουµενική Σύνοδο, το 843 (Ιωσήφ Γενεσιος, Βόννης σ. 82). Κατά τον Θ’ αι., πολλοί επιφανείς ασκητές, µε τα ασκητικά τους παλαίσµατα, εµπεδώνουν την ονοµασία του Άθω ως ΑΟ. Κατά το 859 - 860, βρίσκεται να ασκητεύει εδώ ο Άγιος Ευθύµιος, µαζί µε τον Ιωσήφ. ∆ύο µαθητές του Αγίου, ο Ιωάννης ο Κολοβός και ο Όσιος Βασίλειος, ιδρύουν τις πρώτες µονές στον Άθω: ο πρώτος την οµώνυµη µονή κοντά στην Ιερισσό και ο δεύτερος άλλη οµώνυµη µονή στον αρσανά της Μ. Χιλανδαρίου. Ένας άλλος, σύγχρονός τους, ο Άγιος Βασίλειος εξ Αµορίου, ιδρύει µονύδριο στα ριζά του Άθωνα. Το 883 εκδίδεται και το πρώτο αυτοκρατορικό χρυσόβουλλο, από τον Βασίλειο Ά Μακεδόνα, µε το οποίο και ευνοείται η απρόσκοπτη ανάπτυξη του ΑΟ σε µοναχοπολιτεία, µε το αίτηµα, οι εδώ ασκούµενοι να εύχονται «υπέρ της γαληνότητος και υπέρ παντός του των χριστιανών συστήµατος».Το δεύτερο χρυσόβουλλο εκδίδεται το 908, και το τρίτο το 934, όπου δείχνεται το αυτοκρατορικό ενδιαφέρον υπέρ του ΑΟ. Από δω διαπιστώνεται πως το πνευµατικό κέντρο του ΑΟ, µε διοικητικές αρµοδιότητες, µετεφέρθη από τον Ζυγό στις Καρυές και πως το Πρωτάτο, ως «καθέδρα των γερόντων», αποτελεί το σύµβολο της πνευµατικής εξουσίας και της παναγιορειτικής ενότητας. Το 942 - 944 , µε ειδικό επίσηµο έγγραφο, διευθετείται και η οριοθέτηση µεταξύ των Αθωνιτών και των Ιερισσιωτών, µε φυσικό σύνορο τον Ζυγό, όπως και σήµερα. Τον Ί αι. το ΑΟ επιβάλλεται ως πανορθόδοξη και οικουµενική µοναστική πολιτεία, από την παρουσία του Αγίου Αθανασίου, ο οποίος γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 930 και πέθανε στη Μεγίστη Λαύρα, που αυτός ίδρυσε, το 997. Το 961 ο Αθανάσιος, καλεσµένος στην Κρήτη, από τον ανδρείο στρατηγό και µετέπειτα αυτοκράτορα (963) Νικηφόρο τον Φωκά, συντελεί στην ανακατάληψη της Νήσου από τους σαρακηνούς που την κατείχαν. Η εκστρατεία εκείνη, µεγάλης σηµασίας για τη Μεσόγειο, στέφεται από επιτυχία, δι’ ευχών του Αγίου. Οι πειρατικοί θησαυροί στα 1.500 σπήλαια της Κρήτης περνούν στην κατοχή των νικητών. Ο Νικηφόρος παραχωρεί µε ευγνωµοσύνη στον δάσκαλό του, που συντέλεσε στην κατάληψη,µέρος εκείνου του θησαυρού, για να ιδρυθεί η Λαύρα. Η ανέγερση της Λαύρας εισάγει επαναστατική εποχή για τ’ αγιορείτικα πράγµατα, επειδή τα συντηρητικά στοιχεία του Άθω την αντιµετωπίζουν ως επικίνδυνη καινοτοµία, που ανέτρεπε τον ήδη διαµορφωµένο θεσµό του ερηµιτισµού στον Άθω. ∆ηµιουργείται κλίµα διχοστασίας και οι φιλονεικίες φτάνουν µέχρι τον αυτοκράτορα Ιωάννη τον Τσιµισκή (969 - 976), ο οποίος και στέλνει εδώ τον ηγούµενο της µονής Στουδίου Ευθύµιο. Ο Ευθύµιος επαναφέρει την ευταξία, εκδίδοντας και το Ά Τυπικό (972). Ο ΙΑ΄ αι. αρχίζει µε το µεσουράνηµα του ΑΟ, το οποίο αναγνωρίζεται ως η µεγαλύτερη µοναστηριούπολη της οικουµένης, µε πρωτολογική και εσχατολογική εµβέλεια. Εδώ αλληλοπεριχωρούνται όλοι οι τρόποι µοναστικής άσκησης, από τον ακραίο ερηµιτισµό µέχρι και τον ιδιόρρυθµο. Οι µεγάλες Μονές είναι ήδη στερεωµένες: Μ. Λαύρα, Βατοπεδίου, Ιβήρων, Ξηροποτάµου, Ζωγράφου, ∆οχειαρίου, Φιλοθέου, Εσφιγµένου, Ρωσικού, Αµαλφηνών. Λειτουργούν και περί τα 180 µονύδρια, κελλιά και καλύβες, ενώ ο αριθµός των µοναχών ανέρχεται σε 3.000 και πλέον. Οι µεγάλες Μονές είναι αυτοδιοικούµενες και ανεξάρτητες από τη βουλή του Πρώτου. Και καλούνται «βασιλικαί», «µέγισται», «πρώται», ενώ οι άλλες χαρακτηρίζονται ως «ελάσσω», «δεύτεραι», «τα υπό τον Πρώτον µοναστήρια». Το 1045 συντάσσεται το Β΄ Τυπικό, µε σκοπό την επαναφορά όσων αθετήθηκαν. Τα υπογράφει ο Κων/νος ο Θ΄, ο Μονοµάχος. Ο Πρώτος αναγνωρίζεται ως ο πρόεδρος, ο «προκαθεζόµενος» των συνάξεων, ενώ παράλληλα µε τη σύναξη των γερόντων λειτουργεί η µικρή σύναξη διάρκειας, η Επιστασία. Αλλά, φευ, οι λαµπρές µέρες που το ΑΟ απλωνόταν υπέρλαµπρο, φτάνουν στο τέλος. Η Αγιορείτικη κοινότητα κινδυνεύει συθέµελα µε τη βέβηλη κυριαρχία επί µεγάλου µέρους της βυζαντινής επικράτειας, µαζί και του Άθω, από τους σταυροφόρους της ∆΄ σταυροφορίας (1204). Τώρα το ΑΟ, µε γράµµα του Πάπα Ιννοκεντίου Γ΄ (27/11/1206), υπάγεται πολιτικά στο «κράτος», της Θεσσαλονίκης υπό τον Βονιφάτιο de Montisterrati και εκκλησιαστικά υπό τον «επίσκοπο» Σαµάρειας - Σεβάστειας, συµβατικής παπικής επισκοπής στη Θράκη (PL 215, 1030).Από δω και στο εξής, η τυραννία, οι αρπαγές, οι ταπεινώσεις, οι φόνοι θα είναι τρόπος ζωής. Τα µοναστήρια «αθρόον απέσβη καθάπαξ ρεύσαντα, των ενοικούντων δίκην ιερείων απανθρώπως ανηρηµένων» (PG 145, 432 εξ. 140, 1061BC). Tο 1222 ο δεσπότης Ηπείρου Θεόδωρος ∆ούκας ανακαταλαµβάνει τη Μακεδονία και το Όρος βρίσκεται πάλι ελεύθερο. Το 1261, µε την ανακατάληψη της Πόλης, το Όρος ανανεώνει τους δεσµούς του µε το Πατριαρχείο. Η κατάσταση όµως θα παραµείνει ρευστή, επιτεινόµενη από τις συχνές εφόδους των Βουλγάρων, Σικελών, Φράγκων, Τούρκων. Ενώ ήταν ακόµη νωπή στους Έλληνες η ζοφερή µνήµη της λατινοκρατίας, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Η΄ αρχίζει τις προσπάθειες για την ένωση της Ορθοδοξίας µε τον παπισµό, που οι εκπρόσωποι του τελευταίου εννοούσαν ως υποταγή και απορρόφηση. Η ένωση εκείνη συντελείται το 1277. Οι Αγιορείτες µε σεβασµό, αλλά και σταθερότητα µηνύουν του αυτοκράτορα και της Συνόδου να ανανήψουν, όµως ο Μιχαήλ «εξ τόσον γαρ παρωξυσµένοςήν, λογισµοίς αγρίοις διεκβακχευθείς» ώστε κατεδίκαζε σε ποινή την κάθε κίνηση: «µόνον τινά κινηθέντα . . .» (Παχυµέρης, Ε΄ 18, 24 ςτ΄ 24). Το ΑΟ κόβει το µνηµόσυνο του αυτοκράτορα κι αυτός στέλνει εδώ στρατεύµατα, να εκδικηθούν: «διέταξε πάντας (Αγιορείτες) µαχαίρας έργον γενέσθαι». Μονές πυρπολήθηκαν, καθώς και το Πρωτάτο: «πυρί παρέδωσαν το Πρωτάτον άπαν συν τη εκκλησία» (αυτ. Ε΄ 24 - Lawrent και Darrouzes, Dossier Grec de l’ Union de Lyon, 1976, σ. 487 - 507). Μετά το θάνατο του Μιχαήλ, αυτοκράτορας ανακηρύσσεται ο γιος του Ανδρόνικος Β΄ (1282 - 1328) που έριξε το βάρος στην ανασυγκρότηση και την επούλωση των πληγών, εκδίδοντας, ειδικά για το ΑΟ πάνω από 100 χρυσόβουλλα. Κατά το διάστηµα 1307 - 08, ένα κύµα καταλάνικων συµµοριών, µε επικεφαλής έναν εβραίο τσαρλατάνο, τον Arnaldo de Villanova, κατακλύζει τον Άθω, φέρνοντας την καταστροφή. Με την προέλαση των Σέρβων και την επίσκεψη του κράλλη Στέφανου Dusan, το 1347 - 48, Σέρβοι αρχιερείς ζητούν να υπαγάγουν τον Άθω υπό το νεωστί εµφανισθέν πατριαρχείο των Σέρβων. Οι Αγιορείτες, δι’ ενεργειών του Πατριάρχη Φιλόθεου Κόκκινου, µετέρχονται ελιγµό, δηλώνοντας εξάρτηση από τον Έλληνα επίσκοπο Ιερισσού, για λίγα χρόνια. ∆ύοντος του αιώνος, εκδίδεται και το Γ΄ Τυπικό, το 1393. Μέχρι εδώ, ένα ιστορικό πανόραµα της παρουσίας και δραστηριότητας του Άθω δίνει την εικόνα τούτη: ο Άθως µεταποιείται σε ασκητικό κέντρο και αποκτά ταυτότητα (Θ΄ αι) υποστασιώνεται µε νόµους και τυπικά (Ι΄ αι.) συγκροτείται κτιριακά και απλώνεται ανάλογα µε τη φήµη του (ΙΑ΄ αι.) δοκιµάζει την έξαρση και την ύφεση σε δυναµικές µορφές (ΙΒ΄ αι.) υπερβαίνει τις επικίνδυνες καµπές της ιστορίας µε σύνεση και βούληση (ΙΓ΄ αι.). Όµως ο αιώνας, όπου το ΑΟ θα θριαµβεύσει δυναµικά και για πρώτη φορά, στη θεολογία, την τέχνη, τον µυστικισµό, θα είναι ο Ι∆΄! ο αιών του Ησυχασµού. Ο Ησυχασµός δεν είναι απλώς ένα κίνηµα, είναι άσκηση και βίωση της Ορθοδόξου πνευµατικότητος, είναι µέθεξη του κεκρυµµένου µυστηρίου, είναι θεολογική ανάταση και βυθισµός σε απρόσιτες διανοίξεις του δόγµατος. Μόνο εδώ συνέτρεξαν η αριστοκρατικότητα της πνευµατικής κοινωνίας µε την ταπεινοφροσύνη του ησυχαστικού βίου. Εδώ ο Θεολόγος κοινωνεί µ’ ένα συγκροτηµένο και συνεπές σύστηµα, ο µυστικός µ’ έναν αυθεντικό και αλάθητο κανόνα πνευµατικής ζωής, ο καλλιτέχνης µε µιάν ανεξάντλητη πηγή έµπνευσης (βλ. περισσότερα, ∆ωρόθεος Μον., Το Άγιον Όρος, 1985, σ., 66 - 77). Το 1380 το ΑΟ κυριεύεται για µια 25ετία από το «δυσσεβές και θεοµισές και παµµίαρον γένος των οθωµανών» («Νέος Ελληνοµνήµων 16, 1922, 10) και το 1403 ο γενναίος Βασιλιάς Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος ανακαταλαµβάνει τη Μακεδονία µέχρι τα Τέµπη, αναγκάζοντας τους Τούρκους, µε ειδικό όρο της 29/09/1404, να µην εισέρχονται στο Όρος ούτε να ενοχλούν τους µοναχούς.Οι πιστοί του Αλλάχ δεν ληστεύουν µόνο τις περιουσίες, δεν καταλύουν µόνο τα κτίσµατα εκ θεµελίων, δεν πυρπολούν τις καλλιέργειες, αλλά αγρεύουν και τους ανθρώπους ως αιχµαλώτους. Το 1424 το ΑΟ παραδίδεται στο σουλτάνο Μουράτ Β΄, αφού απέσπασε την υπόσχεσή του ότι θα γίνουν σεβαστά τα θέσµια του Άθω. Τώρα οι Αγιορείτες καλούνται να χρησιµοποιήσουν όλη την επίνοιά τους, αλλά και χρήµα πολύ, για να τηρήσουν τον Άθω ακέραιο, που στέναζε από τα υπέρογκα χαράτσια, τις αυθαιρεσίες των κρατικών οργάνων, τον στρατωνισµό οπλιτών, τις πειρατικές και ληστρικές εφόδους. Τις κρίσιµες εκείνες ώρες αναδέχονται την προστασία του Άθω οι οµόπιστοι ηγεµόνες του Βορρά: της Ουγγροβλαχίας, της Μολδαβίας, της Γεωργίας, της Ρωσίας. Από το Β΄ µισό του ςτ΄ αι. το σκοτάδι πυκνώνει, αφού η τυραννία συστηµατοποιείται. Το 1568 ο πολυχρονεµένος σουλτάνος Σελίµ Β΄ προβαίνει στη δήµευση των αγιορειτικών κτηµάτων, µαζί και όλης της ακίνητης περιουσίας τους. Οι Μονές, για να τ’ αποκτήσουν πάλι, καταφεύγουν σε εβραίους τοκογλύφους, µε συνέπεια να κινδυνεύουν να περιέλθουν στην κατοχή εκείνων. Η απειλή ήταν µεγάλη και ορατή. Ο Άγιος ∆ιονύσιος, τέκνο του ΑΟ, που ασκήτευε στο Θεσσαλικό Όλυµπο, µέγει τους Αγιορείτες, γι’ αυτή τους την αφροσύνη:Είχατε πολλά πολύτιµα αντικείµενα, «και δεν τα επωλήσατε, αµέ τα εδώσατε εις τους εβραίους, τους εχθρούς του Θεού και τα εκέρδησαν µόνον δια τον τόκον . . .» (Meyer, σ. 218 εξ.). Συγχρόνως τους παρηγορεί ότι υπάρχουν πολλοί άγιοι στο Όρος. Ο αριθµός των µοναχών, κατά την περίοδο εκείνη, υπερβαίνει τις 6.000 (βλ. ∆ωροθέου, τόµ., Β΄σ. 117, σηµ. 6). Τότε, το 1574, εκδίδεται και το Ε΄ Τυπικό. Ο Ελληνισµός και το ΑΟ οµοίως, προετοιµάζονται για την αποτίναξη του ζυγού. Οι προετοιµασίες, πάντοτε αθόρυβες, γίνονται σε όλα τα επίπεδα. Οι νεοµάρτυρες, ψυχές έµπληστες φλόγας και πάθους, είναι εκείνοι που σφραγίζουν µε το αίµα τους την πίστη και την ελληνικότητά τους, ενώ οπλίζουν µε δύναµη και πάθος τις ψυχές των υποδούλων. Χιλιάδες οι νεοµάρτυρες κι ένας στους δύο ειν’ Αγιορείτης. Ακολουθούν οι δυνάµει µάρτυρες: οι αλείπτες νεοµαρτύρων, οι λόγιοι, οι εθναπόστολοι, οι οπλουργοί, οι αρµατολοί, οι δάσκαλοι, οι Φιλικοί, οι Προφήτες. Από τους τελευταίους να αναφερθεί ο πάµµεγας Πατροκοσµάς (1714 - 79), που σαν Άτλαντας κράτησε στους ώµους του τον Ελληνισµό. Επί 19 χρόνια οργώνει τα Βαλκάνια, κυρίως την Ελλάδα. Εµψυχώνει και εµπνέει τον περίτροµο ραγιά, θυµίζοντάς του την ευγενή καταγωγή του και την υπεροχή του έναντι των τούρκων και των εβραίων, όπου οι πρώτοι τον ταπεινώνουν ανελέητα και οι δεύτεροι τον καταδολιεύονται µε σατανικότητα. Το µήνυµα της Επανάστασης βρίσκει τον Άθω να δονείται από πάθος. Ο ξεσηκωµός ήταν καθολικός, χωρίς αµφιταλαντεύσεις. Οι Αγιορείτες που συµµετείχαν σ’ αυτήν ορίζονται από χίλιοι εώς υπερδισχίλιοι (βλ. ∆ωροθέου σ.132 σηµ. 7). Όµως τα πυροµαχικά τέλειωσαν και αρχίζει η αναστροφή, ανατριχιαστική στην περιγραφή της. Ο Άθως θα αργήσει να ελευθερωθεί. Στις 2/11/1912 απελευθερώνεται µε τη δυναµική παρουσία της ναυαρχίδας «Αβέρωφ» και ναύαρχο τον θρυλικό Παύλο Κουντουριώτη. Η άνοδος που άρχισε από την αρχή του αιώνα, έφτασε στο αποκόρυφο το 1917. Μοναχοί που φτάνουν τις 10.000, έµποροι και τεχνίτες 500 - 600, καταστήµατα και εργαστήρια 120, ναυτιλιακές εταιρίες 3. Το 1924 ψηφίζεται ο Καταστατικός Χάρτης, µε τον οποίο καθορίζονται οι σχέσεις ΑΟ και Ελληνικού Κράτους. Το 1963 γιορτάζεται µε βυζαντινή µεγαλοπρέπεια και χάρη η επέτειοςτης Χιλιετηρίδος του ΑΟ, το τελευταίο µεγάλο και λαµπρό γεγονός στην πολύπλαγκτη ιστορία του Άθω. Οι µοναχοί σήµερα κοντεύουν τους 1.500. Μοναχός ∆ωρόθεος Αγιορείτης

*** Μεσσηνία: Τρόμος τα ξημερώματα στο σπίτι τριών γυναικών  :                     
Σε εξέλιξη βρίσκονται οι έρευνες των αστυνομικών αρχών για τον εντοπισμό και τη σύλληψη αγνώστων, οι οποίοι τα ξημερώματα λήστεψαν τις τρεις γυναίκες στα Φιλιατρά Μεσσηνίας.
Μεσσηνία — Συγκεκριμένα, τις πρώτες πρωινές ώρες, άγνωστοι, αφού αρχικά μπήκαν στο σπίτι που έμεναν οι τρεις γυναίκες, με την απειλή βίας τις λήστεψαν παίρνοντάς τους χρυσαφικά, τρία κυνηγετικά όπλα, χρήματα και ηλεκτρονικές συσκευές, ενώ στην συνέχεια εξαφανίστηκαν και αναζητούνται. πηγή: tvkosmos.gr/news.pathfinder.gr .-

***  Τα  βίντεο  γιά σήμερα :!
Άγιος Φλώρος  : http://youtu.be/iCoqOtR5k1w  ,
Άγιος Φλώρος - Άγιος Κωνσ-νος : http://youtu.be/kKvPUMlcrvE ,
Τσουκαλαίϊκα – Χριστοφιλαίϊκα : http://youtu.be/I-6jZkm_Rik ,
**
**

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου